روند دوم سردرگمی گسترده تری بین بازده ، سود و بازده سرمایه گذاری (ROI) است. بازده ارزش ایجاد شده در نتیجه فعالیت های جامعه است. این معمولاً به معنای درآمد حاصل از درآمد یا درآمد است. به عنوان مثال ، ممکن است نشان داده شود که جامعه از طریق افزایش نرخ نگهداری ، 2 میلیون دلار اضافی در فروش محصول ایجاد می کند.
فایده محاسبه بازده نشان دادن ارزش تجاری ایجاد شده توسط جامعه است. اشکال این است که از سرمایه گذاری مورد نیاز برای تعیین این مزیت غفلت می کند. اگر یک جامعه 2 میلیون دلار فروش اضافی ایجاد کند اما برای راه اندازی و مدیریت 4 میلیون دلار هزینه داشته باشد ، این خیلی خوب به نظر نمی رسد.
درک سود آسان تر است. این به سادگی هزینه های کمتری است. اگر یک جامعه 2 میلیون دلار درآمد اضافی داشته باشد و 1 میلیون دلار هزینه داشته باشد ، سود حاصل از آن 1 میلیون دلار است. بیشتر اندازه گیری های ارزشی که کشف کردیم ، بازده یا سود حاصل از آن را برجسته می کند.
بازده سرمایه گذاری در کل یک متریک متفاوت است.
بازگشت سرمایه گذاری
بازده سرمایه گذاری روشی برای تعیین کارآیی یک سرمایه گذاری است. به طور معمول ، این راهی است که سرمایه گذاران بتوانند تعیین کنند که آیا آنها سود کافی برای ادامه سرمایه گذاری دریافت می کنند یا خیر.
ROI در مورد سود کل متناسب است. ROI اندازه گیری نمی کند که آیا جامعه 100 کیلو دلار یا 100 میلیون دلار سود کسب کرده است. ROI تعیین می کند که کدام متریک بهترین بازده ممکن را ایجاد کرده است.
ROI برای تعیین بهترین مکان برای سرمایه گذاری منابع محدود سازمان برای دستیابی به بزرگترین تأثیر آنها استفاده می شود. سازمان ها (در تئوری) باید منابع خود را در زمینه هایی که بالاترین ROI بلند مدت را تولید می کنند ، اختصاص دهند. ROI را می توان در فرمول زیر بیان کرد:
تنها هدف از محاسبه ROI تعیین اینکه آیا منابع بیشتر یا کمتر به جامعه اختصاص می یابد یا خیر.
ROI عقلانیت سرد را برای تصمیمات مالی به ارمغان می آورد. اگر هر دلار در فروش سرمایه گذاری کند 1. 4 دلار (40 ٪ بازده) و هر دلار سرمایه گذاری شده در جامعه تولید شده (1. 2 دلار) (20 ٪ بازده) سرمایه گذاری می کند ، از نظر منطقی بهتر است که این شرکت بدون در نظر گرفتن کل سود ، منابع را به نفع فروش مجدداً جابجا کندهر کانال
بنابراین ROI یک معیار مالی نیست ، بلکه یک درصد (یا نسبت) است.
محدودیت های ROI
ROI یک متریک همه متناوب برای هر مشاغل نیست. محدودیت های خاص خود را دارد. بیشتر سرمایه گذاری های تجاری با قانون کاهش بازده روبرو هستند. این بدان معنی است که هر سرمایه گذاری سطح بهینه دارد. سرمایه گذاری بیشتر فراتر از آن سطح بهینه ارزش کمتری را برای هر دلار سرمایه گذاری شده ایجاد می کند.
تصور کنید که شما یک تیم فروش دارید که در سال اول بازده 200 ٪ (2 دلار برای هر 1 دلار سرمایه گذاری شده) ایجاد کرده است. با گذشت زمان ، آنها بهترین ها را از بین می برند ، سطح رقابت افزایش می یابند و به حداکثر تعداد افرادی که از لحاظ نظری می توانند به محصول علاقه مند باشند ، می رسند. فراتر از این نقطه ، هر دلار اضافی سرمایه گذاری شده بازده کمتری را ایجاد می کند. به همین دلیل است که مطلق گرایی مالی (تخصیص کلیه منابع به کسانی که بهترین بازده را ارائه می دهند) خوشبختانه نادر است.
با این حال ، هنگامی که کاهش بودجه اعمال می شود ، معمولاً مناطقی با کمترین یا کمترین سطح بازده است که تحمل بار را تحمل می کند.
سوالی دارید؟
نمی فهمید؟به کمک نیاز دارید؟سوالی را در متخصصان Feverbee بپرسید.
ROI خوب چیست؟
ROI خوب باید از هزینه سرمایه گذاری و نرخ مانع فراتر رود. نرخ مانع حداقل بازدهی است که سازمان از سرمایه گذاری در یک پروژه انتظار دارد. نرخ موانع حداقل به نفع نگه داشتن پول در بانک (به عنوان مثال خرید اوراق تحت حمایت دولت) خواهد بود و حداکثر سرمایه گذاری در جای دیگر را سرمایه گذاری می کند.
بسیاری از سازمان ها از نرخ موانع 12 ٪ استفاده می کنند که مبتنی بر رشد تاریخی سالانه شاخص S& P 500 است (به عنوان مثال زیر بازده سالانه 12 ٪ ، سازمان شما می تواند همان مبلغ را در بورس سرمایه گذاری کند و احتمالاً بدون ریسک نتایج بهتری خواهد داشت).
بسیاری از سازمان ها از 12 ٪ موانع استفاده می کنند که مبتنی بر رشد تاریخی سالانه شاخص S& P 500 است
درک این هزینه برای هر تصمیم سرمایه گذاری مهم است. اغلب اوقات این رقابت شاخص S & P500 نیست بلکه سایر بخش ها است. به عنوان مثال ، 200K دلار سرمایه گذاری در جامعه امسال نمی تواند در فروش یا بازاریابی سرمایه گذاری شود. IRR به طور معمول قابل قبول (نرخ بازده داخلی) ممکن است بین 12 تا 30 درصد متفاوت باشد.
این گاهی اوقات با استفاده از آنچه به عنوان ارزش فعلی خالص (NPV) شناخته می شود ، پیچیده تر می شود. این فرمولی است که توسط آن پول پیش بینی شده در آینده برای تورم به ارزش فعلی خود امروز تخفیف می یابد. نرخ تخفیف معمولاً نرخ سود سالانه تعیین شده توسط بانکهای بزرگ ملی است. این "هزینه وام" است.
به عنوان مثال ، اگر نرخ بهره 2 ٪ باشد ، 102 دلار در سال آینده امروز 100 دلار ارزش دارد. یا تصور کنید که جامعه شما در هر سال 2 میلیون دلار ارزش تولید می کند و نرخ بهره 2 ٪ است. اگر همه چیز یکسان باشد ، ارزش خالص فعلی آن بازده ها در طی پنج سال ، مبلغ زیر خواهد بود.
| سال 1 | سال 2 | سال 3 | سال 4 | سال 5 |
| 1. 96 میلیون دلار | 1. 92 میلیون دلار | 1. 88 میلیون دلار | 1. 84 میلیون دلار | 1. 80 میلیون دلار |
در عمل ، تنها بزرگترین سازمانهایی که مهمترین تصمیمات سرمایه گذاری را انجام می دهند ، از NPV بازده استفاده می کنند. با این حال ، درک این نکته مهم است که NPV چیست و چرا اهمیت دارد. به زودی ، ما در مورد ارزش طول عمر مشتری (CLV) که در آن ارزش فعلی خالص باید از لحاظ نظری استفاده شود ، بحث خواهیم کرد. به عنوان مثال ، اگر نرخ بهره 2 ٪ باشد ، 102 دلار در سال آینده امروز 100 دلار ارزش دارد. یا تصور کنید که جامعه شما در هر سال 2 میلیون دلار ارزش تولید می کند و نرخ بهره 2 ٪ است. اگر همه چیز یکسان باشد ، ارزش خالص فعلی آن بازده ها در طی پنج سال ، مبلغ زیر خواهد بود.
