هدف از این تحقیق ارزیابی عوامل مؤثر بر نقدینگی بانک‌های تجاری است که در ویتنام فعالیت‌های ادغام و تملک را در دوره 2008-2018 انجام می‌دهند. این مطالعه از نمونه‌هایی مبتنی بر مجموعه داده‌های دو جزئی با داده‌های مقطعی و سری زمانی جمع‌آوری‌شده از گزارش سالانه بانک دولتی و صورت‌های مالی جمع‌آوری‌شده حسابرسی شده نه بانک تجاری درگیر در فعالیت‌های ادغام و تملک استفاده می‌کند. برای انجام اهداف تحقیق، نویسندگان تجزیه و تحلیل کمی را از طریق مدل‌های OLS، REM، FEM و GMM انجام دادند. نتایج نشان داد که: (1) نقدینگی بانک به طور مثبت تحت تأثیر نقدینگی عقب مانده، بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) و رشد اقتصادی است. تحت تاثیر منفی اندازه بانک، وام غیرجاری، نسبت وام به سپرده کوتاه مدت؛(2) شواهد کافی برای نتیجه‌گیری در مورد رابطه بین حاشیه سود خالص، نسبت حقوق صاحبان سهام به دارایی‌ها و نرخ تورم به نقدینگی بانک وجود ندارد.(iii) به ویژه، ما شواهدی پیدا کردیم که پس از ادغام و ادغام، نقدینگی بانک‌های تجاری ویتنامی کاهش یافت. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که مدیران بانک‌ها دیدگاه جامع‌تری نسبت به نتایج ادغام و تملک و پیامدهای بهبود نقدینگی بانک‌ها در شرایط پس از ادغام و تملک داشته باشند.

کلید واژه ها

1. مقدمه

از زمان بحران مالی جهانی 2007-2009، مدیران و محققان بانک ها دلایل مختلفی را برای این بحران بیان کرده اند. طبق گزارش صندوق بین‌المللی پول (IMF)، این فعالیت ریسک‌پذیری موسسات مالی در این دوره است، اکثر دارایی‌های بسیاری از موسسات مالی در جهان در اقلام اعتباری پایین‌تر یا ابزارهای مالی پرخطر سرمایه‌گذاری می‌کنند در حالی که سیستم نظارت مالی جهانیبسیار سست است، که باعث شد سیستم مالی نتواند در برابر شوک های مالی مقاومت کند. همچنین مشکل نقدینگی و سرمایه بانکی که پیش از این مورد توجه کافی قرار نگرفته بود، یکی از عوامل اساسی این بحران بود. در این میان نقدینگی بانک به عنوان یک شاخص مهم تلقی می شود که نه تنها بر کارایی عملیاتی و ظرفیت تعادل جریان نقدی تأثیر می گذارد، بلکه بر ارزش و موفقیت بانک نیز تأثیر می گذارد (طاهر و همکاران، 2020). بنابراین نقدینگی بانک های تجاری در حال حاضر مورد توجه جدی سیاست گذاران، مدیران و محققان قرار گرفته است. واقعیت این است که بانک‌های تجاری از حمایت‌های زیادی از سوی دولت‌ها و بانک‌های مرکزی برخوردار شده‌اند، اما هنوز بانک‌های زیادی در دنیا به دلیل مشکلات نقدینگی با ریسک‌های مالی زیادی مواجه هستند.

در ویتنام ، برای برآورده کردن تقاضای فزاینده متنوع و رقابت فزاینده ای از ادغام اقتصادی بین المللی ، دولت در حال بازسازی سیستم بانکی از طریق ادغام و ادغام است. این بازسازی با هدف از بین بردن بانک های ضعیف و بهبود عملکرد بانکها پس از ادغام و ادغام انجام می شود. نقدینگی سیستم بانکی یک مسئله بسیار ضروری محسوب می شود ، که نه تنها به بازار مالی کمک می کند تا به طور پایدار و پایدار توسعه یابد ، بلکه به اقتصاد نیز کمک می کند تا به طور هموار عمل کند. با این حال ، پس از ادغام و تملک ، نقدینگی بانکهای تجاری ویتنامی همه بلافاصله پس از زمان ادغام و تملک به شدت کاهش یافت. در سالهای بعد ، نقدینگی افزایش یافت ، اما به اندازه نقدینگی قبل از ادغام و ادغام نبود.

بنابراین ، این مطالعه به منظور تکمیل شواهد تجربی در مورد عوامل مؤثر بر نقدینگی بانکهای تجاری ویتنامی که فعالیت های ادغام و خرید را در طول سالهای 2008-2018 انجام داده اند ، به عنوان مبنای مهمی برای مدیران بانک برای پیشنهاد راه حل هایی برای بهبود نقدینگی در ادغام های زیر وکسبدر عین حال ، نتایج تحقیق مبنای مهمی برای مدیران بانک است تا راه حل هایی را برای بهبود نقدینگی در شرایط پس از ادغام و ادغام پیشنهاد دهند. اگر تحقیقات قبلی فقط عوامل مؤثر بر نقدینگی بانکی را از طریق عوامل داخلی ذکر کند ، در این مطالعه ، نویسندگان عوامل کلان را در نظر گرفته و مورد تجزیه و تحلیل قرار داده اند. به طور خاص ، متغیرهای ساختگی ادغام و اکتساب به مدل تحقیق اضافه می شوند. علاوه بر این ، نویسندگان از مدل GMM در تجزیه و تحلیل داده های پانل برای حل مشکلات درون زا و همبستگی استفاده کردند.

نویسندگان مقاله را در پنج بخش ساختار می دهند. بخش 1 مقدمه ، اهمیت مشکل تحقیق ، شکاف های تحقیق و اهداف تحقیق است. بخش 2 یک بررسی کوتاه ادبیات را ارائه می دهد. بخش 3 روش تحقیق را مورد استفاده قرار می دهد. بخش 4 نتایج را ارائه و بحث می کند. بخش 5 نتیجه گیری و پیشنهاداتی را برای تحقیقات بیشتر ارائه می دهد.

2. بررسی ادبیات

2. 1نقدینگی بانکهای تجاری

براساس کمیته بازل در مورد نظارت بانکی ، نقدینگی توانایی پاسخگویی به تقاضای استفاده از سرمایه قابل استفاده برای فعالیت های تجاری در همه زمان ها مانند پرداخت سپرده ، وام ، پرداخت و معاملات سرمایه است. به گفته دوتویلر (2009) ، نقدینگی نمایندگی کیفی از قدرت مالی یک بانک است. نقدینگی از دو جنبه تشکیل شده است: نقدینگی طبیعی و نقدینگی مصنوعی. نقدینگی طبیعی جریان نقدی است که از دارایی ها و بدهی ها برای مدت زمان مشخصی مانند ورود پول نقد از مشتریان ، مشتریان وام های بانکی و درآمد حاصل از سطح خدمات را بازپرداخت می کند. نقدینگی مصنوعی از تبدیل دارایی ها به پول نقد قبل از تاریخ بلوغ ایجاد می شود. طبق گفته رز (2002) ، نقدینگی توسط جریان نقدی مانند مشتریانی که پول را واریز می کنند ، صدور مقالات ارزشمند کوتاه مدت و وام گرفتن در بازار پول بین بانکی برآورده می شوند (این جریان نقدی از منبع سرمایه به نام نقدینگی نامیده می شود). فروش اوراق بهادار ، پرداخت از مشتریان و غیره (این جریان ها از دارایی های نقدینگی نامیده می شوند). از این رو ، نقدینگی توانایی انجام کلیه کارهای پرداخت بلوغ را نشان می دهد. برای اندازه گیری نقدینگی بانکهای تجاری ، دانشمندان اغلب از شاخص ها استفاده می کنند₁، لیک₂، لیک₃به شرح زیر است:

LIQ₁نسبت نشان دهنده نسبت دارایی های liqurid در کل سرمایه بسیج کوتاه مدت بانک است. هرچه این شاخص بالاتر باشد ، نقدینگی بانک بهتر می شود و بالعکس. در آن ، دارایی های نقدی شامل دارایی های نقدی و قابل انتقال است. به طور خاص ، دارایی های نقدی شامل پول نقد ، سپرده در بانک های مرکزی و سایر بانک ها ، اوراق بهادار تجارت و اوراق بهادار سرمایه گذاری در دسترس برای فروش هستند. LIQ₁شاخص توسط Aspachs و همکاران استفاده شد.(2005) ؛Rychtárik (2009) ؛Praet و Herzberg (2008) ؛Demirguc-Kunt و Huizinga (1999) ؛آنامیکا و آنیل (2016).

نسبت LIQ₂نشان می دهد که چه مقدار از دارایی های مایع در سرمایه بسیج کوتاه مدت بانک. مشابه LIQ₁شاخص ، هرچه این شاخص بالاتر باشد ، نقدینگی بانک بهتر می شود و بالعکس. به طور خاص ، منابع سرمایه بسیج کوتاه مدت شامل منابع بدهی است که طی مدت کمتر از 12 ماه ، مانند بدهی های دولت و بانک های مرکزی ، سپرده در سایر بانک ها ، سپرده های مشتری ، برای کمتر از 12 ماه نگهداری می شوند. LIQ₂این شاخص توسط مور (2010) و Praet و Herzberg (2008) استفاده شده است.

نسبت LIQ₃منعکس کننده در کل دارایی های بانک ، چقدر نسبت وام است. هرچه نسبت بالاتر باشد ، نقدینگی بانک نیز کمتر است. LIQ₃شاخص توسط Demirguc-Kunt و Huizinga (1999) و Athanasoglou و همکاران استفاده شده است.(2006).

2. 2عوامل مؤثر بر نقدینگی بانکهای تجاری

2. 2. 1. عوامل ذاتی بانکهای تجاری

با توجه به وام غیر عامل (NPL) ، برخی از محققان معتقدند که بدهی های بد (بدهی های به تأخیر بیش از 90 روز ، یا منافع بدون پرداخت بیش از 90 روز ، یا پرداخت دیررس بهره و اصلی باعث ایجاد تردید در مورد پرداخت وام می شود) تأثیر قابل توجهی دارد. در بانک های تجاریبه طور خاص ، نسبت بدهی بد بالا می تواند بر تأمین اعتبار تأثیر بگذارد ، اعتماد به نفس مشتریان را کاهش دهد ، که منجر به برداشت گسترده به دلیل نگرانی مشتریان در مورد نقدینگی بانک و در نتیجه تقاضا در مقیاس بزرگ شد. بنابراین ، مطالعات قبلی توسط بار و همکاران.(1994) ؛Bloem and Gorter (2001) ؛Lucchetta (2007) ؛وونگ و چان (2009) ؛سابری و همکاران.(2020) رابطه منفی بین نسبت بدهی بد و نقدینگی بانکی نشان می دهد. با این حال ، تحقیقات Vodová (2011) نشان می دهد که بین نقدینگی بانکی و وام غیر عامل رابطه مثبت وجود دارد. بنابراین ، تأثیر نسبت NPL بر نقدینگی بانکی به طور خاص انتظار نمی رود.

در مورد بازده سهام (ROE) ، بسیاری از مطالعات نشان دادند که تأثیر منفی ROE بر نقدینگی بانکی تأثیر منفی ROE بر نقدینگی بانکی دارد (Aspachs et al. ، 2005 ؛ Lucchetta ، 2007 ؛ Vodová ، 2011). هنگامی که بانکها وام به مشتریان افزایش می دهند ، یا در دارایی هایی که بسیار سودآور در نظر گرفته می شوند ، سرمایه گذاری می کنند ، ROE افزایش می یابد ، اما این موارد به عنوان دارایی های مایع کم در نظر گرفته می شوند. مطالعات دیگر تأثیر مثبتی از ROE بر نقدینگی بانکی نشان داده است (Bourke ، 1989 ؛ Bunda & Desquilbet ، 2008 ؛ Bonfim & Kim ، 2008 ؛ Angela & Alina ، 2015 ؛ Anamika & Anil ، 2016 ؛ Ayoush et al. ، 2020). بنابراین ، تأثیر بازده سهام (ROE) بر نقدینگی بانکی به طور خاص انتظار نمی رود.

با توجه به حاشیه سود خالص (NIM) ، طبق گفته بالتونسپرگر (1980) و سانتومرو (1984) ، میزان نقدینگی بانکی به میزان نگه داشتن دارایی های مایع برای جلوگیری از خطرات بستگی دارد ، بنابراین هزینه فرصت برای نگه داشتن این دارایی ، بانک را افزایش می دهد. بر این اساس سود کاهش می یابد. تحقیقات نتیجه تجربی توسط Valla و Saes-Escorbiac (2006) همچنین یافته های Baltensperger (1980) و Santomero (1984) را تأیید کرد. بنابراین ، حاشیه سود خالص (NIM) انتظار می رود تأثیر منفی بر نقدینگی بانکی داشته باشد.

نسبت دارایی های سهام به کل (ETA) یکی از شاخص هایی است که نشان دهنده کفایت سرمایه و ایمنی مالی یک بانک است. این نسبت پایین ثابت می کند که این بانک از اهرم مالی بالایی استفاده می کند ، که حاوی خطرات زیادی است و می تواند نقدینگی بانکی را کاهش دهد. Bunda و Desquilbet (2008) ؛Vodová (2011) ؛بنفیم و کیم (2008) ؛Aspachs و همکاران.(2005) ؛جان و کاترینا (2019) ؛سابری و همکاران.(2020) همچنین اثرات مثبت نسبت دارایی های سهام عدالت بر نقدینگی بانکی را نشان می دهد. بنابراین ، انتظار می رود نسبت دارایی های دارایی و کل (ETA) تأثیر مثبتی بر نقدینگی بانکی داشته باشد.

نسبت بالاتر وام به بسیج سرمایه کوتاه مدت (LSC) ثابت می کند که این بانک بسیار بالاتر از سرمایه بسیج است. بنابراین ، هنگامی که بانک ها در نقدینگی مشکل دارند ، در صورت وام بیش از حد ، ایجاد منابع ارزان قیمت ، دشوار خواهد بود و باعث کاهش نقدینگی می شود. در مقابل ، اگر این نسبت کم باشد ، نشان می دهد که این بانک کمتر از سرمایه بسیج وام می دهد یا ممکن است منابع دیگری مانند وام گرفتن در بازار بین بانکی ، صدور مقالات ارزشمند ، پایین تر از سپرده های افزایش نقدینگی بانک داشته باشد (Golin ، 2001)وادمطالعات قبلی مانند Aspachs و همکاران.(2005) ؛Bonfim و Kim (2008) ، Golin (2001) همه رابطه منفی بین نسبت وام به سرمایه کوتاه مدت بسیج از نقدینگی بانکی نشان دادند. بنابراین ، انتظار می رود که نسبت وام به بسیج سرمایه کوتاه مدت (LSC) تأثیر منفی بر نقدینگی بانکی داشته باشد.

2. 2. 2. عوامل کلان

در مورد رشد اقتصادی (تولید ناخالص داخلی) ، بانک ها می توانند وضعیت دارایی ها را برای سازگاری با نوسانات ریسک ناشی از نوسانات محیط اقتصادی تغییر دهند. به طور خاص ، در حالت رکود اقتصادی ، عملیات ناکارآمد اقتصادی و عملیات وام دهی خطرناک ، بانک های تجاری تمایل به نگه داشتن دارایی های نقدینگی بیشتری دارند. در مقابل ، در زمینه رشد اقتصادی خوب ، بانک ها تمایل دارند که نقدینگی را برای وام کاهش دهند ، در حالی که ممکن است بسیج سرمایه از اقتصاد به دلیل افراد انتظار می رود که میلیارد ها دلار درآمد داشته باشد. بازده سرمایه گذاری بالاتر از سپرده های بانکی است. این رابطه توسط Aspachs و همکاران یافت شد.(2005) ، Valla و Saes-Escorbiac (2006) ، Chung-Hua Shen و همکاران.(2009) ، دینگر (2009) ، دلوچات و همکاران.(2014) ، آنامیکا و آنیل ، (2016). بنابراین ، انتظار می رود رشد اقتصادی تأثیر منفی بر نقدینگی بانکی داشته باشد.

در مورد نرخ تورم (INF)، تورم نشان دهنده قدرت خرید پول است و در توانایی بخش مالی برای تخصیص موثر منابع تداخل دارد. به طور خاص، زمانی که تورم افزایش می یابد، منجر به تغییر منابع اقتصاد از وام دهندگان به وام گیرندگان می شود، زیرا وام گیرندگان می توانند بدهی ها را با ارزهای با ارزش کمتر بپردازند، و این امر با کاهش ذخیره نقدینگی برای اعطای وام، منابع بانک را منحرف می کند، سطح نقدینگی به سمتی خواهد رفت. کاهش، این رابطه نیز در تحقیقات Bunda و Desquilbet (2008)، Vodova (2011) یافت شد. بنابراین انتظار می رود نرخ تورم بر نقدینگی بانک ها رابطه منفی داشته باشد.

با توجه به عملیات ادغام و تملک (DMA)، طبق گفته مایکل (2010)، ماهیت فعالیت های ادغام و تملک، تبدیل مالکیت تجاری با هدف تمرکز سرمایه و گسترش اندازه بانک است. بنابراین پس از ادغام و تملک، اندازه بانک افزایش می یابد که به نوبه خود باعث کاهش نقدینگی بانک می شود. از سوی دیگر، پس از ادغام و ادغام، بانک‌ها عمدتاً فعالیت‌های وام دهی را ترویج می‌کنند یا با هدف سودآوری به جای بهبود نقدینگی، در دارایی‌های دیگر سرمایه‌گذاری می‌کنند. بنابراین، انتظار می‌رود که فعالیت‌های ادغام و تملک رابطه منفی با نقدینگی بانک داشته باشند (Al-Hroot et al., 2020).

3. روش ها و مواد تحقیق

نویسندگان برای تحقق اهداف تحقیق عمدتاً از روش‌های تحقیق کمی با منابع داده‌های ثانویه از گزارش‌های سالانه بانک دولتی استفاده می‌کنند و صورت‌های مالی جمع‌آوری‌های حسابرسی شده نه بانک تجاری دارای فعالیت‌های ادغام و تملک است که مراحل مشخص آن به شرح زیر است:

بررسی اجمالی تحقیق و توسعه مدل های تحقیق: نویسندگان به بررسی آثار تحقیقاتی داخلی و خارجی و شناسایی خلأهای پژوهشی می پردازند. بر اساس تحقیقات کاشیاپ و همکاران.(2002)، آسپاچس و همکاران.(2005)، نویسندگان یک مدل تحقیق مطابق با اهداف تحقیق تنظیم کردند.

به طور خاص، نویسندگان از LIQ استفاده می کنند₂برای اندازه‌گیری نقدینگی بانک، چون این شاخص وضعیت نقدینگی بانک‌ها را به دقت نشان می‌دهد، این شاخص در کل سرمایه‌ای که بانک بسیج می‌کند نشان می‌دهد. در کوتاه مدت، در صورت امکان، برای اعطای وام، دارایی هایی با بالاترین نقدینگی درصدی را نشان می دهند. روش اندازه گیری متغیرها در جدول 1 نشان داده شده است.

جدول 1: اندازه گیری متغیرها در مدل

جمع‌آوری داده‌ها: داده‌های تحقیق از گزارش سالانه بانک دولتی ویتنام و صورت‌های مالی تلفیقی حسابرسی شده در 31 دسامبر 2018 از 9 بانک تجاری که ادغام یا ادغام را انجام می‌دهند، جمع‌آوری شد.

با 9 بانک تجاری (جدول 2) که به مدت 11 سال (از سال 2008 تا 2018) مورد مطالعه قرار گرفت، ما داده های تابلویی متشکل از دو مؤلفه با داده های مقطعی و داده های سری زمانی را با 94 مشاهدات به دست آوردیم که در آنها بانک PVCom در سال 2013 فعالیت های تملک انجام داد. بنابراین هیچ رقمی برای سال های 2008-2012 وجود نداشت.

جدول 2: بانک های تجاری فعالیت های ادغام/اکتساب انجام داده اند

پردازش داده ها: نویسندگان از نرم افزار STATA در تجزیه و تحلیل داده های تابلویی با مدل OLS ترکیبی، مدل اثرات تصادفی (REM)، مدل اثرات ثابت (FEM) و روش تعمیم یافته لحظه (GMM) استفاده می کنند. به طور خاص، نویسندگان از Pooled OLS، REM، FEM برای بررسی هتروسکداستیکی، خودهمبستگی، و درون زا استفاده کردند. علاوه بر این، GMM نتایجی را در مورد برآورد قوی، توزیع نرمال و کارآمد ارائه می دهد.

4. نتایج و بحث

4. 1. آمار توصیفی

آمار شرح داده شده در جدول 3 نشان می دهد که به جز متغیرهای تولید ناخالص داخلی ، Inf و اندازه ، مقدار هر متغیر در مدل بسیار بزرگ است. در بین متغیرهای مستقل ، بزرگترین دامنه ارزش متغیر نسبت وام به سپرده (LSC) ، از 36. 34 ٪ (بانک دریایی ، 2014) به 141. 48 ٪ (HD Bank ، 2018) است. در مرحله بعدی نسبت متغیر سود پس از مالیات به سهام (ROE) ، دامنه از 0. 29 ٪ (LienVietPostbank ، 2009) تا 28. 48 ٪ متفاوت است (بانک دریایی ، 2009). متغیر وابسته به نقدینگی (LIQ) به طور متوسط 43. 32 ٪ است ، از 0. 00 ٪ (ویتینبانک ، 2016) تا 108. 76 ٪ (LienvietPostbank ، 2008).

جدول 3: آمار توصیفی متغیرها در مدل تحقیق

4. 2نتایج

برای ارزیابی عوامل مؤثر بر نقدینگی نه بانک تجاری ویتنامی که فعالیت های ادغام و دستیابی را انجام داده اند ، نویسندگان از چهار رگرسیون مختلف استفاده کردند. در عین حال ، نویسندگان برای انتخاب مدل مناسب از تست های LM و Hausman استفاده می کنند. ضرایب VIF همه کمتر از 4 است ، بنابراین این مدل هیچ پدیده ای چند قطبی ندارد. آزمایش هاسمن منجر به مقدار p کمتر از 0. 05 می شود ، به این معنی که FEM مناسب تر از REM و OLS است. با این حال ، تست والد و تست های Wooldridge با مقدار p کمتر از 0. 05 نشان می دهد که ناهمگونی و همبستگی در FEM وجود دارد ، که منجر به نتایج ضریب رگرسیون می شود.

نویسندگان از تست Sargan برای ارزیابی ویژگی بیش از حد متغیر ابزار استفاده کردند. نتایج نشان می دهد که ضرایب مقدار p از 0. 05 بیشتر است. به همین ترتیب ، متغیرهای ابزار مورد استفاده در مدل GMM ، شناسایی بیش از حد را برآورده می کنند. علاوه بر این ، تست همبستگی منجر به مقدار P هر دو بیشتر از 0. 05 می شود ، به این معنی که باقیمانده مدل GMM پدیده همبستگی درجه دوم نیست. متغیرهای ابزار مورد استفاده در مدل همه تست ها را برآورده می کنند. نتایج در مدل توزیع قوی و عادی را نشان می دهد.

نتایج تحقیق در مورد عوامل مؤثر بر نقدینگی بانکهای تجاری ویتنامی برای انجام فعالیت های ادغام و دستیابی در طی سالهای 2008-2018 به شرح زیر است (جدول 4):

جدول 4: تأثیر عوامل در نقدینگی بانکی

توجه: *** ، ** ، *سطح اهمیت 1 ٪ ، 5 ٪ ، 10 ٪.

جدول 5 نشان می دهد که تاخیر متغیر نقدینگی (LIQ T-1) با نقدینگی در سطح اهمیت 5 ٪ رابطه مثبت دارد. این مطالعه کاملاً با Delécha و همکاران سازگار است.(2012) ، نقدینگی بانکهای تجاری ویتنامی که فعالیت های ادغام و کسب دارند ، تأثیرات متقابل دارد و بین دوره ها روابط مثبتی دارد.

جدول 5: خلاصه نتایج تحقیق

توجه: K نشانگر دلایل کافی برای نتیجه گیری رابطه نیست.

4. 3بحث

رابطه بین نقدینگی و اندازه بانک (SIZE) منفی است. این نتیجه با تحقیقات کیوتاکی و مور (1997) مطابقت دارد. هولمستروم و تیرول (1998);کاشیاپ و همکاران(2002)؛Vodová (2011)؛آنامیکا و آنیل (2016). این نشان می‌دهد که در ویتنام، نقدینگی بانک با افزایش اندازه بانک کاهش می‌یابد، دلیل آن این است که هرچه اندازه بانک‌ها کوچک‌تر باشد، ممکن است مجبور شوند یک استراتژی نقدینگی خوب را انتخاب کنند و نقدینگی بالا را به دلیل دسترسی محدود به منابع مالی مانند LienViet حفظ کنند. پست بانک، پس از ادغام، در سال 2011، ارزش کل دارایی ها از VND56, 132. 34 میلیارد VND تا 163, 433. 64 میلیارد VND بود، پس از ادغام، نقدینگی بانک بالا است، میانگین 8 سال 57. 73٪ است. در مقابل، برخی از بانک‌های بزرگ مانند BIDV پس از ادغام MHB در سال 1394 میانگین ارزش کل دارایی‌ها در 4 سال مطالعه 1019723. 81 میلیارد VND بود، زیرا معتقد بودند که تامین نقدینگی از محل سرمایه بوده است. منبع، بنابراین تنها نقدینگی را در نرخ پایین نگه داشته است، به طور متوسط ​​29. 66٪ در 4 سال.

رابطه بین نقدینگی بانک و نسبت بدهی بد یک رابطه معکوس است که این نتیجه با بار و همکاران نیز مطابقت دارد.(1994)، بلوم و گورتر (2001)، لوچتا (2007);وونگ و چان (2009)؛صبری و همکاران(2020). در طول دوره تحقیق در نه بانک تجاری ویتنامی، ادغام و تملک انجام شد. مشاهده می شود که اگر ریسک اعتباری بیشتر باشد، عرضه نقدینگی از منبع سرمایه کاهش می یابد و در عین حال تقاضا برای نقدینگی از منبع سرمایه افزایش می یابد زیرا اعتماد مشتریان به عملیات بانک کاهش یافته است. به طور معمول، PVComBank، پس از ادغام دو موسسه مالی در سال 2013، میانگین نسبت بدهی بد در 5 سال PVComBank، 3498 درصد بود که بالاتر از میانگین 9 بانک تجاری در دوره تحقیق 2. 41 درصد بود. نقدینگی بانک پی وی کام تنها به میانگین 04/39 درصد رسید در حالی که این رقم 9 بانک 43/32 درصد بود.

رابطه بین نقدینگی بانک و نسبت سود پس از کسر مالیات به حقوق صاحبان سهام با سطح معناداری 5 درصد مثبت است. این نتیجه با بورک (1989) سازگار است. Bunda and Desquilbet (2008);بونفیم و کیم (2008);آنجلا و آلینا (2015)؛آنامیکا و آنیل (2016);آیوش و همکاران(2020). رابطه مثبت را می توان با جنبه هایی توضیح داد که در ویتنام، بانک های تجاری با سودآوری بالا و شهرت آن بانک در بازار مالی، در صورت افزایش آن، بانک به راحتی سرمایه را از اقتصاد بسیج می کند، تامین نقدینگی را از منبع تامین می کند. سرمایه افزایش خواهد یافت. این را می توان از طریق نتایج SCB به وضوح مشاهده کرد، پس از تملک در سال 2011، ROE بانک تنها به ارزش متوسط 5. 48% رسید، که کمتر از میانگین 9 بانک تجاری 10. 56 است.٪. نقدینگی SCB تنها 17. 83 درصد بود که کمتر از میانگین 9 بانک تجاری با 43. 42 درصد بود.

رابطه بین نقدینگی بانک و نسبت وام به سپرده‌های کوتاه‌مدت یک رابطه معکوس است که کاملاً با فرضیه تحقیق و همسو با Aspachs و همکاران است.(2005)؛بونفیم و کیم (2008)، گولین (2001). زیرا پس از ادغام و تملک، بانک های تجاری ویتنامی وام دادن به مشتریان را افزایش دادند، در حالی که این اقلام به عنوان دارایی غیر نقدی در نظر گرفته شد. در عین حال، در مجموع سرمایه کوتاه مدت تجهیز شده، بانک وام زیادی می دهد، دارایی های باقیمانده برای تامین مالی دارایی های نقدی کمتر می شود و در نتیجه باعث کاهش عرضه نقدینگی از دارایی ها می شود.

در منظر کلان، رشد اقتصادی بر نقدینگی بانک ها اثر مثبت دارد که برخلاف مطالعات تجربی قبلی است. نتایج تحقیقات ما نشان می‌دهد که در شرایط رشد اقتصادی خوب، عرضه نقدینگی افزایش می‌یابد، در حالی که با کاهش اقتصاد، عرضه کاهش می‌یابد. این نیز با نظریه "نرخ بهره صندوق وام" و تحقیقات پیلبیم (2005) مطابقت دارد.

ادغام و تملک رابطه معکوس با نقدینگی بانک دارند. این نتیجه با Al-hroot و همکاران مطابقت دارد.(2020)، مایکل (2010). این رابطه را می‌توان به صورت زیر توضیح داد: پس از ادغام و تملک، اندازه دارایی‌های بانک‌ها افزایش می‌یابد، مجموع سرمایه‌های کوتاه‌مدت تجهیز شده افزایش می‌یابد و همزمان بانک‌ها نیز فعالیت‌های وام دهی خود را به مشتریان گسترش می‌دهند. با این حال، دارایی های نقدینگی مانند وجوه نقد، سپرده در بانک دولتی و سایر موسسات اعتباری، اوراق بهادار معاملاتی و اوراق سرمایه گذاری آماده فروش افزایش یافته است، اما نرخ رشد بالا نیست و منجر به کاهش نقدینگی بانکی می شود. بنابراین، می توان متوجه شد که بانک های تجاری ویتنامی پس از ادغام و ادغام، فعالیت های بسیج سرمایه از اقتصاد عمدتاً فعالیت های وام دهی یا سرمایه گذاری در سایر دارایی ها را ترویج کرده اند، نه هدف ذخیره نقدینگی، بنابراین نقدینگی کاهش یافته است.

بنابراین، در شرایط پس از ادغام و تملک، اندازه بانک افزایش می‌یابد، ارزش اقلام وام افزایش می‌یابد، بانک‌های تجاری ویتنامی خواهان بهبود نقدینگی هستند، باید نسبت بدهی بد را به خوبی کنترل کنند و نرخ بازدهی را افزایش دهند. انصاف. به ویژه بانک ها باید نقدینگی را از طریق دارایی های نقدی و مدیریت نقدینگی به خوبی مدیریت کنند. به طور خاص، برای مدیریت دارایی‌های نقدینگی، بانک‌های تجاری ویتنامی باید: (ⅰ) اقلام دارایی نقدینگی را با مقیاس و ساختار معقول حفظ کنند.(ⅱ) نقدینگی هر اقلام دارایی را تجزیه و تحلیل کنید. به ویژه، محاسبه دقیق و به موقع هزینه تبدیل دارایی ها به نقد ضروری است.(ⅲ) انتخاب سبد دارایی های نقدی مطابق با ویژگی های تجاری بانک؛(ⅳ) نقدشوندگی دارایی ها را با تغییر ساختار اصطلاحی دارایی های نقدی تنظیم کنید. به منظور مدیریت سرمایه نقدینگی، بانک های تجاری ویتنامی باید: (1) عوامل موثر بر زمان و هزینه تجهیز سرمایه را تجزیه و تحلیل کنند.(2) انواع دوره ای منابع سرمایه را به صورت دوره ای تجزیه و تحلیل و ارزیابی کنید.(3) روابط خوب با مشتریان بزرگ، مشتریان سنتی و بانک های عمده فروشی برقرار کنید.(4) منابع سرمایه بسیج شده را متنوع کنید، مدت منابع سرمایه را متنوع کنید.(5) ابزارهای بدهی جدید را برای صرفه جویی در زمان و هزینه سپرده ها تحقیق کنید.(6) هزینه های نگهداری دارایی ها و سپرده های نقدی جدید را مقایسه کنید.

علاوه بر این، نتایج مطالعه همچنین شواهد آماری معنی‌داری مبنی بر تأثیر حاشیه سود خالص (NIM)، نسبت حقوق صاحبان سهام به کل دارایی‌ها (ETA) و تورم (INF) بر نقدینگی بانک‌های تجاری ویتنامی که ادغام انجام می‌دهند، پیدا نکرد. و فعالیتهای اکتسابی در طول دوره تحقیق.

5. نتیجه گیری

از طریق روش تحقیق کمی با داده های پانل جمع آوری شده از گزارش سالانه بانک دولتی و صورتهای مالی تلفیقی حسابرسی شده از نه بانک تجاری ویتنامی که عملیات ادغام و خرید را انجام داده اند ، تحقیقات ما نشان داده است که نقدینگی بانکی تحت تأثیر نقدینگی قرار دارد. بازده سهام عدالت (ROE) و رشد اقتصادی ؛تحت تأثیر اندازه بانک ، نسبت وام غیر عملکردی ، وام Shortrun به نسبت سپرده و ادغام و ادغام قرار می گیرد. علاوه بر این ، با داده های تحقیق ، شواهد کافی برای نتیجه گیری وجود ندارد که حاشیه سود خالص (NIM) ، نسبت سهام به سهام (ETA) و نرخ تورم (Inf) بر نقدینگی بانک تأثیر می گذارد. این مطالعه به مدیران بانک کمک می کند تا دیدگاه جامع تری نسبت به نتایج ادغام و تملک و پیامدهای بانک ها برای بهبود نقدینگی در شرایط پس از ادغام و کسب داشته باشند. این مطالعه همچنین یک مطالعه عمیق تر از تفاوت در عوامل مؤثر بر نقدینگی بانکهای تجاری با و بدون فعالیت های ادغام و کسب ، در یک دوره طولانی تر نشان می دهد.