چگونه تعصب آشنایی را از نمونه کارها خود حذف کنیم

این مجموعه مقالات ما را ادامه می دهد که به بررسی اسطوره های سرمایه گذاری محبوب در کتاب جدید مایکل دیور ، "سرمایه گذاری Jackass" می پردازد. در این کتاب ، Dever از سه دهه مدیریت صندوق پرچین استفاده می کند تا بررسی کند که چگونه خرد متعارف در سرمایه گذاری و مدیریت نمونه کارها چیزی بیشتر از قمار موعظه می کند. برای معرفی سریال و کتاب ، به مقاله قبلی ما مراجعه کنید و به محرک های برگشتی برای سهام می پردازیم.

در این مقاله ، من اسطوره 16 را پوشش می دهم ، مقدار کمی به سهام خارجی اختصاص می دهم ، که من بیشتر به دو بخش تقسیم می کنم ، تعصب تیم خانگی و موقعیت شرکت و همبستگی بازار.

تعصب تیم میزبان یک مفهوم نسبتاً شناخته شده است که در آن مردم تمایل دارند تیم های ورزشی را با قلب خود شرط بندی کنند تا مغز خود. نویسنده این مفهوم را با یک مثال با استفاده از یک بازی فوتبال بین غول های نیویورک و رقبای دیرینه آنها ، Philadelphia Eagles نشان می دهد. این دو تیم رکورد یکسان داشتند که وارد بازی می شدند ، بنابراین شانس پیروزی باید بسیار نزدیک به 50/50 باشد. با این حال ، نظرسنجی قبل از بازی نشان داد که 74 ٪ هواداران غول پیکر غول ها را برای پیروزی انتخاب کردند و 93 ٪ از هواداران عقاب Eagles Eagles را برای پیروزی انتخاب کردند. آه ، تعصب تیم خانگی در بهترین حالت!

در حالی که تعصب تیم میزبان در بین هواداران ورزش کاملاً مشهور است ، کاربرد آن برای سرمایه گذاری کمتر شناخته می شود. تعصب آشنایی بیان می کند که سرمایه گذاران تمایل دارند از انتخاب سرمایه گذاری که برای آنها بیشتر آشنا هستند ، حمایت کنند. آشنایی با شرکت ، چه از طریق تبلیغات و چه از طریق هویت ملی ، سرمایه گذار را به این نتیجه می رساند که این شرکت سرمایه گذاری بهتری است. این امر باعث می شود سرمایه گذاران بیش از حد وجوه را برای سرمایه گذاری در شرکت هایی که مقر آن در کشور خودشان هستند ، اختصاص دهند.

فرض می کند که سرمایه گذاران سهام را انتخاب نمی کنند زیرا آنها شرکت را دوست دارند ، بلکه به این دلیل است که آنها معتقدند سهام در ارزش افزایش می یابد. با این حال ، به گفته نویسنده ، "تقریباً همه" سرمایه گذاران "به طور غیر منطقی رفتار می کنند که گویی در یک بازی فوتبال شرط می بندند - آنها بیش از حد از تیم میزبان حمایت می کنند و به طور نامتناسب به سهام شرکت های حاکم در کشور خود اختصاص می دهند."به گفته نویسنده ، بزرگترین متخلفین قانون تعصب خانه ، سرمایه گذاران ژاپنی هستند که 83. 7 ٪ از سبد سهام خود را در سهام ژاپنی سرمایه گذاری می کنند ، حتی اگر بازارهای ژاپن تنها 9 ٪ از سرمایه های جهان را تشکیل می دهند. اگر سرمایه گذاران منطقی باشند ، فرض می شود که سرمایه گذاران داخلی و خارجی تقریباً همان تخصیص را در معرض قرار گرفتن در معرض کشور قرار می دهند و هرگونه مقرراتی را که باعث محدودیت سرمایه گذاری خارجی می شود ، ممانعت می کنند. سرمایه گذاران نباید به سادگی در سهام داخلی اضافه وزن داشته باشند ، بلکه باید مبلغ خاصی را که متناسب با چشم انداز بازار و نیازهای متنوع سازی آنها باشد ، اختصاص دهند.

من هم با این استدلال مخالفم و هم موافق. ابتدا اختلاف نظر - منطقی است که سرمایه گذاران دارای وزن پرتفوی بالاتری در سهام داخلی باشند، صرفاً به این دلیل که این بازاری است که سرمایه گذار بهترین ها را می شناسد. سرمایه‌گذاری بین‌المللی دنیای کاملاً جدیدی از ریسک‌های اضافی، عمدتاً ریسک ارزی و ریسک اقتصادی را معرفی می‌کند. ریسک ارز را می توان تا حدی از طریق استفاده از رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی (ADRs) که سهام سهام خارجی فهرست شده در بورس های آمریکا است، حذف کرد. اما، حتی در این صورت، ریسک ارز به طور کامل حذف نمی شود، زیرا پرداخت سود سهام از ارز اصلی سهام به دلار آمریکا تبدیل می شود. سرمایه گذاران معمولاً درک می کنند که چگونه اقتصاد در کشور خود به میزان بسیار بهتری نسبت به اقتصادهای سایر نقاط جهان کار می کند.

در حالی که من معتقدم سرمایه گذاران باید پرتفوی خود را با سهام داخلی اضافه وزن کنند، من موافقم که شاید این کار تا حد لازم انجام شود. نویسنده اشاره می کند که سرمایه گذاران آمریکایی 50 درصد از پول خود را در شرکت های آمریکایی سرمایه گذاری می کنند، علیرغم اینکه سهام ایالات متحده تقریباً 30 درصد از سرمایه جهانی را تشکیل می دهد. با توجه به چشم انداز بلندمدت رشد در ایالات متحده یا هر یک از بازارهای توسعه یافته، مطمئناً این بسیار زیاد است. در حالی که سرمایه گذاران به احتمال زیاد درصد بیشتری از سهام داخلی را نسبت به سهام مستقر در هر کشور دیگری خواهند داشت، سهم سهام داخلی نباید اکثریت کل پرتفوی را تشکیل دهد.

موضوع بعدی نویسنده مکان شرکت و چگونگی تأثیر آن بر بازده سهام است. نشان داده شده است که مکان دفتر مرکزی یک شرکت به عنوان یک راننده بازگشتی مرتبط نیست. این به بهترین وجه از طریق مثالی از کوکا کولا (KO) قابل درک است. شما تحقیقات خود را انجام داده اید و تصمیم گرفته اید که کوکا کولا شرکت مناسبی برای سرمایه گذاری در آن است، تا حدی به دلیل قرار گرفتن در معرض چشم انداز ایالات متحده. آیا کوکا کولا واقعاً یک شرکت آمریکایی است، با توجه به اینکه نزدیک به 80 درصد سود آن در خارج از کشور تولید می شود؟اگرچه KO یک شرکت مستقر در آمریکا است، اما سهام لزوماً آنقدر که سرمایه‌گذاران معتقدند در معرض دید بازار ایالات متحده قرار نمی‌گیرد.

نویسنده به این نکته اشاره می‌کند که اگرچه کوکاکولا ممکن است بیشتر از سایر اقتصادها با اقتصاد ایالات متحده مرتبط باشد، ارزش کوکاکولا هنوز به بسیاری از اقتصادها وابسته است. بنابراین، نباید به سادگی آن را به عنوان یک سهام ایالات متحده بدون در نظر گرفتن اینکه چه چیز دیگری ممکن است واقعاً ارزش آن را افزایش دهد، پیوند داد. من جدولی از سایر شرکت‌های "ایالات متحده" که فروش بین‌المللی بیشتری نسبت به داخلی دارند، آورده‌ام. این سهام؛جانسون و جانسون (JNJ)، کاترپیلار (CAT)، اپل (OTC:APPL)، و پروکتور و گمبل (PG) همگی مقدار قابل توجهی از ارزش خود را تحت تأثیر بازارهای بین‌المللی دارند.

این ما را با همبستگی های بین بازارهای سهام عمده جهان آشنا می کند. خرد متعارف همیشه معتقد است که سرمایه گذاری بخشی از وجوه در هر یک از این بازارها با توجه به مراحل مختلف در چرخه تجاری، سطح کافی از تنوع را فراهم می کند. نمودار زیر عملکرد صندوق های قابل معامله در بورس را برای شاخص سهام ده کشور بزرگ در طول بحران مالی جهانی 2008 نشان می دهد. یکی از تحولات کلیدی بحران اخیر، همبستگی بیشتر بین بازارها و از بین رفتن تنوع بوده است.

(برای بزرگنمایی نمودارها را کلیک کنید)

اگرچه بخش اعظم این تأثیر ناشی از عظمت بحران است ، نویسنده همچنین نتایج مشابهی را برای بازار گاو نر 2002 تا 2007 نشان می دهد. در نتیجه جهانی سازی و بحران ، سهام کمترین میزان تنوع را دقیقاً در صورت نیاز به سرمایه گذاران به آن ارائه داده است. اکثر.

نکته اصلی نویسنده در اینجا ، و آنچه که من معتقدم موضوع اصلی در سراسر کتاب است ، این است که شما نمی توانید با گسترش پول خود در سهام مختلف یا بازارهای سهام ، نمونه کارها خود را متنوع کنید ، زیرا سهام تمایل به داشتن همان رانندگان بازگشت دارد. درعوض ، تنوع در بین درایورها و استراتژی های مختلف بازگشت ، نمونه کارها کمتری و عملکردی بهتر را فراهم می کند.

باز هم ، من اینجا تا حدودی پاره شده ام. من با تئوری کلان اقتصادی در بازی موافقم. در دوره های بحران شدید یا گسترش ناپایدار ، شاخص های گسترده بازار کشورهای مختلف ، همانطور که در بالا نشان داده شده است ، با هم حرکت می کنند. این فقط به این دلیل است که سرمایه گذاران ، صرف نظر از موقعیت مکانی ، احساس می کنند که به شدت صعودی یا نزولی احساس می کنند و استراتژی های سرمایه گذاری مشابهی را دنبال می کنند. علاوه بر این ، من با این دیدگاه نویسنده موافقم که سرمایه گذاران باید چندین استراتژی تجاری متنوع ، که هر کدام بر اساس یک راننده بازگشت منحصر به فرد است ، در یک سبد "واقعاً" متنوع قرار دهند. یک موقعیت سهام طولانی نه مرکزی و نه اصلی است ، اما فقط یکی از بسیاری از استراتژی های تجاری است که می تواند در آن گنجانده شود. این یک تمایز عمده در رویکرد وی به تنوع نمونه کارها ، بر خلاف رویکرد سهام و اوراق قرضه طولانی است که به عنوان یک استراتژی تخصیص نمونه کارها موعظه می شود.

من هنوز معتقدم که سرمایه گذاران می توانند به مقدار کافی تنوع در سهام دست یابند. مثالها عملکرد را در بازار کل کشور نشان می دهد ، اما برخی از بخش های موجود در این بازارها با توجه به مراحل مختلف در چرخه بازار عملکرد متفاوتی دارند. به عنوان مثال ، یک سرمایه گذار می تواند با سرمایه گذاری در سهام دفاعی (که تمایل به عملکرد نسبتاً بهتر در رکود اقتصادی دارند ، اما نسبتاً تحت تأثیر قرار می گیرند) با تخصیص سهام چرخه ای (که تمایل به نسبتاً کمتری در رکود اقتصادی دارند و در انبساط ها بهتر عمل می کنند) به برخی تنوع برسد. با این حال نویسنده احتمالاً با این امر مخالف است. دلیل این امر این است که وی علاقه مند به ایجاد نمونه کارها است که حتی می تواند در بازارهای خرس سهام نیز سود ببرد ، نه صرفاً از عملکرد. "

استراتژی اقدام برای این فصل نشان می دهد که چگونه می توان با استفاده از 25 ETF از کشورهای مختلف ، یک نمونه کارها بین المللی متنوع ایجاد کرد. نویسنده کشورها را به سه دسته گسترده تقسیم می کند. بازارهای توسعه یافته مانند ایالات متحده ، کانادا و آلمان به طور کلی مایع ترین و تثبیت شده ترین این سه هستند. بازارهای نوظهور مانند مکزیک و روسیه کمتر فعال هستند و مقررات کمتری دارند. سرانجام ، بازارهای مرزی مانند ویتنام و پاکستان وجود دارد که کمترین نقدینگی و سرمایه در بازار را دارند.

سرمایه گذاران با استفاده از این استراتژی ، نمونه کارها را از لیست ETF های خاص کشور تشکیل می دهند که در 42 روز معاملات گذشته نرخ تغییر مثبت در قیمت دارند. تخصیص 5 ٪ در صندوق برای حداقل 30 روز یا تا زمانی که نرخ تغییر منفی شود ، انجام می شود و نگه داشته می شود. این بدان معنی است که این نمونه کارها حداکثر 20 نفر از 25 بودجه کشور را شامل می شود. میزان تغییر یک شاخص حرکت است که به معنای روند مثبت آینده است. نویسنده همچنین توصیه می کند که به منظور تنوع ، مقداری قرار گرفتن در معرض بازارهای مرزی اضافه کنید. در حالی که بازارهای توسعه یافته و بازارهای نوظهور بسیار همبستگی دارند (92 همبستگی) ، بازارهای مرزی با همبستگی 0. 64 با بازارهای توسعه یافته و یک ارتباط 59/0 با بازارهای نوظهور به طور قابل توجهی کمتر هستند.

نمودار زیر نشان می دهد که چگونه استراتژی تخصیص بین المللی در مقابل صندوق فهرست جهانی طی 10 سال گذشته انجام داده است. این استراتژی ضمن کاهش نوسانات سالانه به میزان قابل توجهی ، این شاخص را در حدود 7. 5 ٪ بهتر کرده است.

در زیر یک استراتژی نمونه کارها که من توسعه داده ام ، که تأکید بر تکنیک های نویسنده از این فصل است. نویسنده فقط به طور خلاصه در مورد استفاده از استراتژی های تجاری متعدد در این فصل لمس می کند ، اما وی در سایر فصل ها بر اهمیت آن تأکید می کند. در حقیقت ، این یک موضوع اصلی در طول کتاب است (اوج در فصل آخر). در حالی که من فکر می کنم قرار گرفتن در معرض درآمد ثابت ، طلا و کالاها علاوه بر این به دلیل همبستگی کم یا منفی آنها با بازار ، علاوه بر این نیز به نمونه کارها است ، نویسنده به سادگی این مواضع را فقط یک استراتژی معاملاتی ثابت و طولانی است که در آن اعمال می شودهر یک از این بازارهامن همچنین در معرض قرار گرفتن در معرض بازارهای توسعه یافته ، نوظهور و مرزی قرار گرفته ام. این نمونه کارها دارای 40 ٪ وزن در سهام توسعه یافته در بازار است. میانگین بتا وزنی 0. 57 به این معنی است که نمونه کارها باید به طور کلی از بازار بی ثبات باشد.

افشای اطلاعات: من هیچ موقعیتی در سهام ذکر شده ندارم و هیچ برنامه ای برای شروع هرگونه موقعیت در طی 72 ساعت آینده ندارم. سلب مسئولیت:: این سریال به صورت قراردادی با نویسنده کتاب نوشته شده است. نظرات بیان شده در مقاله ، نظرات آلفا کارآمد و لزوماً درباره نویسنده کتاب نیست. آلفا کارآمد برای توصیف استراتژی ها و مفاهیم مورد استفاده در کتاب منعقد شده است اما برای ترویج یا توصیه هیچ استراتژی ، نویسنده یا خدمات نویسنده.