نقطه خروج

کوری میچل ، CMT بنیانگذار tradethatswing. com است. وی از سال 2005 یک روز حرفه ای و معامله گر نوسان بوده است. کوری متخصص سهام ، فارکس و استراتژی های معاملات اقدام به قیمت های آینده است.

توماس جی کاتالانو یک مشاور CFP و ثبت نام شده در ایالت کارولینای جنوبی است ، جایی که وی شرکت مشاوره مالی خود را در سال 2018 راه اندازی کرد.

Katharine Beer نویسنده ، ویراستار و بایگانی مستقر در نیویورک است. او تجربه گسترده ای در تحقیق و نوشتن دارد ، و موضوعات متنوعی را به عنوان تاریخچه باغ های جامعه نیویورک سیتی و عملکرد Coachella 2018 بیانسه تحت پوشش قرار داده است.

نقطه خروج چیست؟

نقطه خروج قیمتی است که یک سرمایه گذار یا معامله گر یک موقعیت را می بندد. یک سرمایه گذار به طور معمول برای خروج از تجارت خود به دلیل خرید دارایی برای طولانی مدت به فروش می رسد. یک معامله گر همچنین ممکن است در یک نقطه خروج بفروشد ، یا ممکن است تصمیم بگیرند که برای بستن موقعیت (در صورت کوتاه بودن) خرید کنند.

نقطه خروج ممکن است براساس استراتژی یک معامله گر یا سرمایه گذار مشخص شود. نقطه خروج همچنین ممکن است براساس شرایط بازار واقعی یا الزامات زندگی ، مانند نقدینگی برخی از سرمایه گذاری ها به منظور پرداخت صورتحساب تعیین شود.

نقاط خروج را می توان با نقاط ورود در تضاد قرار داد.

غذای اصلی

• یک نقطه خروج به سطح قیمت اشاره دارد که در آن یک سرمایه گذار باید یک موقعیت موجود را ببندد.
• انواع مختلفی از سفارشات برای بستن یک موقعیت ، از جمله اهداف سود (سفارشات محدود) ، متوقف کردن ضرر (سفارشات توقف) و/یا سفارشات بازار استفاده می شود.
• مالیات و هزینه معاملات نیز ممکن است به عنوان بخشی از نقطه خروج در نظر گرفته شود.
• استراتژی های خروج در زمینه مشاغل خصوصی نیز مورد نیاز است و این موارد می تواند پیچیده تر باشد زیرا فروشنده سهام نیاز به پیدا کردن خریدار دارد.

درک نکات خروج

یک نقطه خروج اغلب بر اساس یک استراتژی معاملاتی یا مدل ارزیابی از پیش تعیین می شود. سپس ، سفارش برای شروع خروج ارسال می شود. نقطه خروج بسته به این که قیمت پس از خرید از چه روشی پیش رفت ، می تواند به سود یا ضرر منجر شود.

بنابراین ، می توان از نقاط خروج برای مدیریت ریسک ضرر و همچنین تعیین اهداف سود استفاده کرد. سرمایه گذاران معمولاً از سفارشات مشروط برای تعیین نقاط خروج استفاده می کنند.

سرمایه گذاران ممکن است از تجزیه و تحلیل اساسی یا تجزیه و تحلیل فنی - یا ترکیبی از هر دو - برای تعیین نقاط خروج برای تجارت استفاده کنند. به عنوان مثال ، یک سرمایه گذار با ارزش ممکن است سهام P/E کم خریداری کند و پس از افزایش چند درآمد آن با مبلغ مشخصی ، آن را بفروشد. از طرف دیگر ، یک معامله گر روزانه ممکن است به دنبال الگوهای نمودار باشد تا یک نقطه خروج را بر اساس سیگنال هایی که نشانگر روند و معکوس است ، شناسایی کند.

برخی از سرمایه گذاران برای تعیین نقاط خروج خود از روشهای اکتشافی بیشتری استفاده می کنند. به عنوان مثال ، اگر قیمت سهام به شماره 100 دلار در هر سهم برسد ، یا اگر قیمت آن با تعداد دور درصد افزایش یابد ، مانند 10 ٪.

معامله گران و سرمایه گذاران نیز اغلب به منظور محدود کردن ضرر و زیان در تجارت از دست رفته ، از نظر روند نزولی نقطه خروج خواهند داشت. بنابراین ، بسیاری از معاملات با دو نقطه خروج ارائه می شوند: یکی برای سود و دیگری برای محدود کردن ضرر.

با سفارشات براکت از نقاط خارج شوید

یک نمونه از استراتژی خروج که نقاط خروج از پیش تعیین شده را در زمان سرمایه گذاری اولیه ادغام می کند ، یک سفارش خرید براکت است. سفارش خرید براکت یک دستور مشروط است که هم هدف سود و هم یک نقطه خروج از دست دادن را شامل می شود.

در یک سفارش خرید پرانتزی، سرمایه گذار ابتدا اوراق بهادار را خریداری می کند. سپس، آنها یک سفارش هدف سود را در یک قیمت مشخص تعیین می کنند تا سود را قفل کنند. توقف ضرر به منظور محدود کردن ریسک (در صورتی که قیمت در جهت مخالف مورد انتظار سرمایه گذار حرکت کند) در قیمت مشخصی قرار می گیرد. اگر یکی از دستورات ضربه بخورد، دیگری لغو می شود زیرا موقعیت اکنون بسته شده است.

سرمایه گذار می تواند قیمت دستور توقف ضرر و سفارش هدف سود خود را با توجه به تحمل ریسک و انتظارات خود از سرمایه گذاری تغییر دهد. معمولاً هر چه سفارش‌ها از نقطه ورودی دورتر باشند، معامله طولانی‌تر خواهد بود. اگر حد ضرر و هدف سود نزدیک به نقطه ورود باشد، پس از رسیدن به یکی از سفارش‌ها، معامله به‌سرعت بسته می‌شود.

زمانی که سرمایه‌گذار صاحب اوراق بهادار شد، می‌تواند در هر زمانی سفارش‌های نقطه خروج مشروط را انجام دهد. سفارشات هدف سود به سرمایه گذاران کمک می کند تا با سود برنامه ریزی شده خارج شوند، در حالی که دستورات توقف ضرر به سرمایه گذاران کمک می کند تا سقفی برای ضرر تعیین کنند.

هنگام در نظر گرفتن خروج از یک سرمایه گذاری که شامل سود سرمایه است، سود بر اساس نرخ مالیات بر عایدی سرمایه کوتاه مدت یا بلندمدت مشمول مالیات می شود.

انواع سفارشات نقطه خروج

هدف سود معمولاً یک سفارش محدود است. اگر سرمایه‌گذار یک دارایی طولانی مدت باشد، آنها یک سفارش محدود بالاتر از قیمت فعلی می‌دهند. هنگامی که قیمت به آن سطح رسید، سفارش آنها در آنجا آماده تکمیل خواهد بود.

دستور توقف ضرر معمولاً یک دستور توقف در بازار است. اگر سرمایه‌گذار طولانی باشد، توقف ضرر کمتر از قیمت ورودی آنها می‌شود. سفارش تنها در صورت رسیدن به قیمت توقف فعال می شود. هنگامی که چنین است، یک سفارش بازار برای فروش دارایی به قیمت فعلی بازار ارسال می شود.

سفارش‌ها می‌توانند دارای پارامترهای اضافی مانند تاریخ انقضا یا «خوب تا لغو» باشند (به این معنی که سفارش تا زمانی که لغو نشود فعال باقی می‌ماند). همچنین می توان یک سفارش را طوری تنظیم کرد که فقط در طول جلسه معاملاتی عادی فعال باشد یا در جلسات قبل و بعد از بازار نیز فعال باشد.

سرمایه گذار همچنین ممکن است به سادگی از یک دستور بازار سنتی برای خروج از موقعیت خود در هر زمان استفاده کند. یا می‌توانند از دستور توقف ضرر عقب‌نشینی استفاده کنند تا در زمانی که قیمت در جهت آنها حرکت می‌کند شرکت کنند، اما زمانی که قیمت بر خلاف آنها حرکت می‌کند، خارج شوند.

مثالی واقعی از نقطه خروج در بازار سهام

نقاط خروج برای هر دو موقعیت لانگ و شورت اعمال می شود. معامله‌گری را در نظر بگیرید که در یک سهام نزولی وارد یک موقعیت فروش شده است.

این نوع سناریو می‌توانست در Macy's Inc. (M) اتفاق بیفتد، همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است. سهام به زیر خط روند صعودی شکست و وارد روند نزولی شد. یک رالی کوتاه وجود داشت، اما با شروع دوباره نزولی قیمت، یک معامله گر به 36. 40 دلار در موقعیت فروش قرار گرفت.

آنها یک دستور توقف ضرر (سفارش توقف در بازار) را به قیمت 39 دلار، درست بالاتر از نوسان اخیر، در صورتی که قیمت به جای کاهش، افزایش یابد، قرار دادند.

از آنجایی که آنها انتظار دارند قیمت کاهش یابد، معامله‌گر هدف سود (سفارش حد) را روی 29. 40 دلار قرار داد که کمتر از نوسان قبلی بود.

این نوع معامله یک سناریوی ریسک/پاداش مطلوب ایجاد می‌کند زیرا معامله‌گر در حال ریسک 2. 60 دلار برای هر سهم (39-36. 40 دلار) است در حالی که انتظار دارد به ازای هر سهم 7 دلار (36. 40 دلار - 29. 40 دلار) به دست آورد.

نقاط خروج کسب و کار

استراتژی خروج از کسب و کار، برنامه استراتژیک یک کارآفرین برای فروش مالکیت یک شرکت به سرمایه گذاران یا شرکت دیگری است. یک استراتژی خروج به صاحب کسب و کار راهی می دهد تا سهام خود را در یک کسب و کار کاهش یا انحلال دهد و در صورت موفقیت کسب و کار، سود قابل توجهی به دست آورد.

سرمایه گذاران یا مؤسساتی که سرمایه گذاری های بزرگ سرمایه ای در شرکت های خصوصی انجام می دهند نیز به دنبال مدیریت نقاط خروج و استراتژی های خروج از طریق سرمایه گذاری های خود هستند. به طور کلی ، یک نقطه خروج و استراتژی خروج بخشی از کلیه برنامه های سرمایه گذاری در کسب و کار بلند مدت است. برای برخی از سرمایه گذاران ، نقطه خروج ممکن است یک پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) باشد. در موارد دیگر ، یک سرمایه گذار به عنوان بخشی از استراتژی کلی سرمایه گذاری خود ، هدف سود و حداکثر ضرر را تعیین می کند.

خروج از یک شرکت بازرگانی غیر عمومی می تواند دشوارتر باشد زیرا سرمایه گذار برای خرید سهم (های) خود از شرکت باید شخص دیگری را پیدا کند.

Investopedia مالیات ، سرمایه گذاری یا خدمات مالی و مشاوره را ارائه نمی دهد. این اطلاعات بدون در نظر گرفتن اهداف سرمایه گذاری ، تحمل ریسک یا شرایط مالی هر سرمایه گذار خاص ارائه می شود و ممکن است برای همه سرمایه گذاران مناسب نباشد. سرمایه گذاری شامل ریسک ، از جمله از دست دادن احتمالی مدیر است.<SPAN> سرمایه گذاران یا مؤسساتی که سرمایه گذاری های بزرگ سرمایه ای در شرکت های خصوصی انجام می دهند نیز به دنبال مدیریت نقاط خروج و استراتژی های خروج از طریق سرمایه گذاری های خود هستند. به طور کلی ، یک نقطه خروج و استراتژی خروج بخشی از کلیه برنامه های سرمایه گذاری در کسب و کار بلند مدت است. برای برخی از سرمایه گذاران ، نقطه خروج ممکن است یک پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) باشد. در موارد دیگر ، یک سرمایه گذار به عنوان بخشی از استراتژی کلی سرمایه گذاری خود ، هدف سود و حداکثر ضرر را تعیین می کند.