تجدید ارزیابی دارایی ها: مدل ارزیابی مجدد رویکرد دیگری برای ارزیابی دارایی

دارایی های ثابت مانند ساختمانها ، ماشین آلات و تجهیزات خاصیت ارزشمندی هستند.

آنها اغلب ارزان نمی شوند و به همین ترتیب ، به سرمایه گذاری قابل توجهی نیاز دارند.

این شرم آور خواهد بود اگر به اشتباه آنها را به حساب می آورید ، اینطور نیست؟

به همین دلیل مهم است که روش مناسب برای ضبط آنها در کتاب های خود را بدانید.

به طور پیش فرض ، دارایی های ثابت را با هزینه ضبط می کنیم.

این بدان معناست که هر کاری که یک تجارت برای استفاده از دارایی ها برای استفاده بپردازد ، این ارزش دارایی در کتاب های آن خواهد بود.

این شامل قیمت خرید دارایی و همچنین سایر هزینه ها مانند هزینه های حمل و نقل و نصب است.

به تدریج ارزش دارایی از طریق استهلاک کاهش می یابد.

سرانجام ، تمام ارزش خود را از طریق استفاده یا پیری از دست می دهد.

تنها زمانی که ارزش دارایی بررسی و به روز شده است ، در صورت وجود اختلال است.

در غیر این صورت ، هزینه اصلی دارایی استهلاک کمتر انباشته شده ارزش کتاب آن خواهد بود.

این رویکرد مستقیم حسابداری برای ارزش دارایی همان چیزی است که ما از آن به عنوان مدل هزینه یاد می کنیم.

قرعه کشی اصلی مدل هزینه ، قوام و سادگی آن است.

از آنجا که ارزش کتاب یک دارایی عمدتاً به هزینه اصلی آن بستگی دارد ، به ندرت مورد تجدید نظر قرار می گیرد.

با این حال ، این رویکرد ساده اغلب ارزش دقیقی از دارایی های ثابت و سایر دارایی های بلند مدت را ارائه نمی دهد.

قیمت دارایی ها احتمالاً با گذشت زمان تغییر می کنند - و بندرت پایین می روند.

بیشتر اوقات ، آنها بالا می روند. و مدل هزینه این افزایش قیمت دارایی را ضبط نمی کند.

خوشبختانه ، یک رویکرد حسابداری دیگر برای ارزیابی دارایی وجود دارد.

ما از آن به عنوان مدل ارزیابی مجدد یاد می کنیم.

در این مقاله ، ما بحث خواهیم کرد که مدل ارزیابی مجدد چیست و چگونه بر ارزش دارایی تأثیر می گذارد.

تجدید ارزیابی دارایی چیست؟

قبل از بحث در مورد مدل ارزیابی مجدد ، باید به این سؤال پاسخ دهیم "تجدید ارزیابی دارایی چیست؟"و همچنین سؤال پیگیری آن "هدف آن چیست؟".

پاسخ دادن به این سؤالات به شما در درک دلیل استفاده از مدل ارزیابی مجدد کمک می کند.

بنابراین ، ارزیابی مجدد دارایی چیست؟

برای یک تعریف کاملاً تحت اللفظی و شات ، این عمل بررسی و به روزرسانی ارزش دارایی است.

برای توضیح ، ارزیابی ارزیابی دارایی ، ارزش حمل (یا ارزش کتاب) یک دارایی ثابت را تنظیم می کند تا ارزش بازار منصفانه فعلی خود را نشان دهد.

بسته به ارزش منصفانه بازار دارایی ، تجدید ارزیابی دارایی ها ممکن است تعدیل رو به بالا یا رو به پایین باشد.

به عنوان مثال ، بیایید بگوییم که یک دارایی دارای ارزش حامل 120،000 دلار و ارزش بازار منصفانه آن 150،000 دلار است.

تجدید ارزیابی دارایی ، تعدیل صعودی 30،000 دلار خواهد بود تا ارزش حمل دارایی 150،000 دلار شود.

هدف از ارزیابی مجدد دارایی چیست؟

این عمدتاً به روزرسانی ارزش یک دارایی بلند مدت است تا ارزش بازار آن را منعکس کند.

اغلب اوقات ، قیمت دارایی بسته به چندین عامل (به عنوان مثال تورم ، افزایش تقاضا ، عرضه کم و غیره) تغییر می کند.

و به همین ترتیب ، نیاز به تغییر قیمت دارایی وجود دارد تا مقدار حمل آن منعکس کننده این تغییرات باشد.

مدل تجدید ارزیابی

مدل ارزیابی مجدد یک رویکرد حسابداری است که در آن ارزش حامل دارایی ثابت یا بلند مدت به طور مرتب تنظیم می شود به گونه ای که نشان دهنده ارزش بازار عادلانه آن باشد.

درست مانند مدل هزینه ، ما در ابتدا ارزش دارایی را با هزینه آن ضبط می کنیم.

اما بر خلاف مدل هزینه ، ما متعاقباً بسته به ارزش بازار منصفانه آن ، دارایی را در فواصل زمانی منظم تغییر می دهیم.

در حالت ایده آل ، ما یک بار در سال یک بار ارزیابی ارزیابی دارایی انجام می دهیم ، اما می تواند کم و بیش از آن بیشتر یا کمتر باشد.

اگر سالی یک بار قابل استفاده نباشد ، حداقل یک بار در هر سه تا پنج سال کافی است.

قرعه کشی اصلی مدل ارزیابی این است که دارایی های ثابت و سایر دارایی های بلند مدت در صورتهای مالی با ارزش بازار منصفانه خود و نه فقط هزینه تاریخی آنها ارائه می شوند.

به همین ترتیب ، تصویری دقیق تر از وضعیت مالی تجارت در مقایسه با مدل هزینه ارائه می دهد.

گرفتن در استفاده از این رویکرد این است که تجارت باید در فواصل زمانی منظم ، ارزیابی ارزیابی دارایی را انجام دهد.

این ممکن است منجر به هزینه اضافی شود زیرا تجارت برای تعیین ارزش عادلانه بازار دارایی باید از روشهای خاصی استفاده کند.

در مقابل ، شغلی که از مدل هزینه استفاده می کند ، لازم نیست این کار را انجام دهد.

هرچند توجه داشته باشید که مدل ارزیابی مجدد فقط برای مشاغلی که از IFRS پیروی می کنند در دسترس است.

در حالی که GAAP امکان ارزیابی مجدد دارایی را فراهم می کند ، فقط در شرایطی انجام می شود که اختلال در ارزش دارایی وجود داشته باشد.

در مقابل ، IFRS ، از طریق مدل ارزیابی مجدد ، اجازه می دهد تا هر زمان که تغییر در ارزش بازار عادلانه دارایی وجود داشته باشد ، تغییر ارزیابی دارایی را انجام دهد ، خواه این افزایش باشد یا کاهش.

به همین ترتیب ، تحت GAAP ، اختلال در دارایی ها قابل برگشت نیست.

تحت IFRS ، اگر مقدار دارایی کاهش یابد ، اگر ارزش بازار عادلانه آن در یک دوره بعدی افزایش یابد ، می توان آن را معکوس کرد.

مدل هزینه در مقابل مدل ارزیابی مجدد

بنابراین ، از کدام روش حسابداری باید برای ارزیابی دارایی استفاده کنید؟

مدل هزینه یا مدل ارزیابی مجدد؟

خوب اول ، اگر تجارت شما از GAAP ایالات متحده پیروی می کند ، تنها انتخاب شما استفاده از مدل هزینه است.

این سوال فقط در مورد کاربران IFRS اعمال می شود.

از آنجا که مدل تجدید ارزیابی بسته به ارزش بازار آن ، دارایی را دوباره ارزیابی می کند ، اگر تجارت دارای دارایی باشد که به طور مرتب در ارزش بازار تغییر کند ، ممکن است انتخاب ارجح باشد.

به عنوان مثال زمین و سایر املاک و مستغلات را در نظر بگیرید.

ارزش زمین به طور مداوم در طول سال ها در حال افزایش است.

مدل ارزیابی مجدد می تواند این افزایش در ارزش را منعکس کند.

در صورتی که تجارت اغلب دارایی های ثابت یا بلند مدت خود را حتی قبل از اینکه کاملاً مستهلک شود ، ممکن است مدل تجدید ارزیابی نیز ارجح باشد.

از آنجا که مدل ارزیابی مجدد دارایی را با ارزش بازار منصفانه خود ارائه می دهد ، این تجارت می داند که چقدر می تواند دارایی های خود را بفروشد.

در مقابل ، مدل هزینه برای مشاغل مناسب است که می خواهند یک رویکرد ساده گرایانه برای ارزیابی دارایی داشته باشند.

همچنین ترجیح می دهد اگر این تجارت به طور کامل از دارایی های ثابت یا بلند مدت خود استفاده کند.

از آنجا که قصد فروش دارایی های ثابت خود را ندارد ، همیشه نیازی به دانستن ارزش منصفانه بازار دارایی های مذکور نیست.

در نهایت ، انتخاب استفاده از هزینه یا مدل ارزیابی مجدد به صلاحدید مدیریت تجارت است.

هر دو روش توسط IFRS پذیرفته می شوند ، بنابراین به نظر نمی رسد استفاده از یکی از دیگری مجاز نیست.

فقط توجه داشته باشید که هنگام استفاده از مدل ارزیابی مجدد ، برای تعیین ارزش بازار دارایی های ثابت یا بلند مدت تجارت باید قابل اطمینان باشد.

این تنها در صورتی که تخمین های ارزش بازار دقیق و قابل اعتماد باشند ، می تواند مؤثر باشد.

حسابداری برای دارایی با استفاده از روش ارزیابی مجدد

حسابداری برای دستیابی به دارایی همان استفاده از مدل هزینه یا مدل ارزیابی مجدد است.

یعنی مشاغل دارایی را با هزینه ثبت می کند (قیمت خرید به علاوه سایر هزینه های لازم برای در دسترس بودن دارایی برای استفاده).

به عنوان مثال ، شرکت MT یک قطعه تجهیزات را با هزینه کل 250،000 دلار به دست می آورد.

ورود ژورنال برای این کسب دارایی تحت مدل ارزیابی مجدد خواهد بود:

پس از آن ، تجارت باید دارایی را تجدید نظر کند.

اگر ارزیابی مجدد منجر به افزایش میزان حمل دارایی شود ، تجارت باید شامل افزایش درآمد جامع دیگر آن باشد.

علاوه بر این ، باید افزایش در حساب "مازاد ارزیابی مجدد" ، که یک حساب عدالت است ، جمع کند.

با این حال، اگر افزایش کاهش قبلی را که به دلیل تجدید ارزیابی در سود یا زیان ثبت شده معکوس کند، کسب و کار باید آن را به میزان زیان ثبت شده قبلی در سود یا زیان شناسایی کند.

این به طور موثر اثرات زیان را از بین می برد (یا تا حدی اگر افزایش ارزش آن را به طور کامل پوشش ندهد).

از سوی دیگر، اگر تجدید ارزیابی منجر به کاهش ارزش دفتری دارایی شود، شرکت باید کاهش سود یا زیان خود را شناسایی کند.

با این حال، اگر موجودی برای مازاد تجدید ارزیابی دارایی وجود داشته باشد، کسب و کار به جای آن، کاهش سایر درآمد جامع خود را نیز شامل می شود.

اگر مانده مازاد تجدید ارزیابی کمتر از کاهش ارزش باشد، مازاد کاهش در سود یا زیان منظور می شود.

پس از عدم شناسایی دارایی، مازاد تجدید ارزیابی مربوط به آن به سود انباشته منتقل می شود.

حسابداری استهلاک انباشته با مدل تجدید ارزیابی

دو رویکرد برای مقابله با استهلاک انباشته دارایی با استفاده از مدل تجدید ارزیابی وجود دارد:

• ارزش دفتری ناخالص دارایی و استهلاک انباشته آن را متناسب با افزایش یا کاهش ارزش تنظیم کنید. یا
• استهلاک انباشته را حذف کنید و ارزش دفتری ناخالص دارایی را طوری تنظیم کنید که با ارزش بازار منصفانه آن برابری کند.

از بین این دو، روش دوم روش ساده‌تر است.

فقط باید ارزش بازار منصفانه دارایی را تعیین کنید، آن را با ارزش دفتری آن مقایسه کنید و سپس تفاوت را به عنوان افزایش یا کاهش ثبت کنید.

همچنین استهلاک انباشته مربوط به دارایی تجدید ارزیابی شده حذف خواهد شد.

به عنوان مثال، فرض کنید که شما یک ماشین آلات دارید که هزینه خرید اصلی آن 5, 000, 000 دلار است.

عمر مفید آن 5 سال است و در حال حاضر در سال دوم است. دارایی ارزش نجاتی ندارد.

با فرض استفاده از روش خط مستقیم استهلاک، دارایی باید استهلاک انباشته 2, 000, 000 دلار داشته باشد.

این بدان معنی است که ارزش دفتری خالص آن 3, 000, 00 دلار است.

طبق تحقیقات، دارایی دارای ارزش بازار منصفانه 4, 500, 000 دلار است.

ارزش دفتری ناخالص دارایی و استهلاک انباشته آن را متناسب با افزایش یا کاهش ارزش تنظیم کنید.

استفاده از روش اول نیاز به محاسبات کمی دارد.

ما باید افزایش یا کاهش متناسب ارزش دفتری ناخالص را تعیین کنیم.

برای انجام این کار، تفاوت بین ارزش دفتری دارایی و ارزش منصفانه بازار را بر ارزش دفتری آن تقسیم کنید:

نرخ افزایش/کاهش = (ارزش بازار منصفانه – ارزش حمل) ÷ ارزش حمل

در این صورت نرخ به صورت زیر خواهد بود:

(4, 500, 000 تا 3, 000, 000 دلار) ÷ 3, 000, 000 دلار = 50%

سپس نرخ را به ارزش دفتری ناخالص و استهلاک انباشته دارایی اعمال می کنیم:

تنظیم به ارزش ناخالص دفتری = 5, 000, 000 $ x 50%

= 2, 500, 000 دلار

تنظیم به استهلاک انباشته = 2, 000, 000 $ x 50%

= 1, 000, 000 دلار

بنابراین، مدخل مجله باید به صورت زیر باشد:

دارایی ارزش دفتری جدید باید برابر با ارزش بازار منصفانه آن باشد.

ارزش دفتری ناخالص تعدیل شده دارایی 7, 500, 000 دلار (5, 000, 000 دلار + 2, 500, 000 دلار) است.

استهلاک انباشته تنظیم شده آن 3, 000, 000 دلار (2, 000, 000 دلار + 1, 000, 000 دلار) است که ارزش دفتری تعدیل شده آن را 4, 500, 000 دلار (7, 500, 000 تا 3, 000, 000 دلار) می کند.

استهلاک انباشته را حذف کنید و ارزش دفتری ناخالص دارایی را طوری تنظیم کنید که با ارزش بازار منصفانه آن برابری کند.

با استفاده از رویکرد دوم، مدخل مجله برای ثبت تجدید ارزیابی دارایی باید به صورت زیر باشد:

بدهی های ورودی ژورنال استهلاک 2, 000, 000 دلاری را انباشته کردند تا کاملاً آن را از بین ببرند.

500, 000 دلار به ماشین آلات اعتبار می دهد تا ارزش دفتری ناخالص را با ارزش بازار خود (4, 500, 000 تا 5, 000, 000 دلار) تنظیم کند.

پس از ثبت مدخل مجله، دارایی باید دارای ارزش دفتری ناخالص 4, 500, 000 دلار باشد.

همانطور که می بینید، هیچ محاسبات اضافی مورد نیاز نیست که این روش را ساده تر از این دو می کند.

FundsNet از مشارکت‌کنندگان، نویسندگان و نویسندگان می‌خواهد که از منابع اولیه برای منبع‌دهی و استناد به آثار خود استفاده کنند. این منابع شامل اسناد سفید، اطلاعات و داده‌های دولتی، گزارش‌های اصلی و مصاحبه‌های کارشناسان صنعت است. ناشران معتبر نیز منبع و در صورت لزوم ذکر می شوند. درباره استانداردهایی که در تولید محتوای دقیق، بی طرفانه و تحقیق شده در خط مشی ویراستاری خود دنبال می کنیم، بیشتر بیاموزید.

مقاله سفید "انگیزه های تجدید ارزیابی دارایی های ثابت" دانشگاه ایلینویز. 28 فوریه 2022