exodeviations (از یونانی εξοτρὀπια ، εξο "exo" به معنی "برای خروج" یا "خارج شدن از") یا آشکار (اگزوتروپیا) یا نهفته (اگزوفوریا) است. اگزودوی تجلی.

مرض

اگزوتروپیا متناوب حدود 75-90 ٪ از موارد اگزوتروپیا را شامل می شود و معمولاً قبل از مرحله ای از اگزوفوریا انجام می شود. این حدود 1 ٪ از جمعیت عمومی را تحت تأثیر قرار می دهد.[1] [2]

علت شناسی

نظریه های مختلفی وجود دارد که چرا اگزوتروپیا متناوب توسعه می یابد. این شامل:

عوامل داخلی و مکانیکی

بیشتر نظریه های مربوط به علت اگزودوی ها نشان می دهد که اگزودویها در اثر ترکیبی از عوامل مکانیکی و درونی ایجاد می شوند.[3] [4] [5] نظریه های دیگر شامل عدم تعادل درونی در مراکز واگرایی در مناطقی از ساقه مغز در انسان و واگرایی سلول ها در ناحیه تشکیل شبکیه مزانسفالیک [6] یا موقعیت غیر طبیعی خارج از رشد خارج از بدن است. موقعیت قرقره عضلانی.[7] [8] [9]

همجوشی معیوب

یک تئوری قدیمی نشان می دهد که علت اساسی اگزوتروپیا نقص دانشکده فیوژن است و در واقع عدم وجود مادرزادی دانشکده همجوشی است.[10]

نسبت AC/A غیر طبیعی

چندین نویسنده پیشنهاد می کنند که بیماران مبتلا به اگزوتروپیا متناوب نسبت AC/A بالایی دارند.[11] [12]

خطاهای انکساری

در بیمار مبتلا به نزدیک بینی اصلاح نشده ، کمتر از تلاش مسکونی در طول دید نزدیک مورد نیاز است و در نتیجه باعث کاهش همگرایی مسکونی می شود. به گفته Donders ، این تحریک ثابت همگرایی ممکن است باعث ایجاد یک اگزودوی شدن شود.[13] به طور مشابه در بیمارانی که درجه بالایی از هایپرتروپیا اصلاح نشده دارند ، هیچ تلاشی برای غلبه بر خطای انکسار با یک تلاش مسکونی انجام نمی شود.[14]

ژنتیک

تاریخچه مثبت خانوادگی اغلب ذکر می شود. با این حال ، اگرچه به نظر می رسد که وراثت در اگزودوی ها نقش ایفا می کند ، اما تصور می شود که علت این اختلال چند عاملی است.

دیگر

کودکانی که با ناهنجاری های کرانیوفیال و مبتلایان به نقص عصبی متولد می شوند ، بیشتر احتمال دارد که اگزوتروپیا را نشان دهند. سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری و وزن کم هنگام تولد عوامل خطر قابل توجهی و مستقل برای توسعه انحراف افقی است.[15] [16]

ویژگی های بالینی

سن شروع

اگزوتروپی متناوب به طور معمول قبل از سن 5 سالگی آغاز می شود. در یک سری از 472 بیمار مبتلا به اگزوتروپی متناوب ، این انحراف در بدو تولد در 204 نفر وجود داشت و در 16 نفر در 6 ماهگی و در 72 نفر بین 6 تا 12 ماهگی ظاهر شد.[17]

مشخصات

این انحراف ممکن است در هنگام بیماری ، خستگی یا رویاپردازی آشکار شود. غالباً قرار گرفتن در معرض نور روشن یا عکاسی ممکن است بسته شدن چشم از چشم غیر غالب باشد. Tropia معمولاً در فاصله نزدیک از نزدیک است. با گذشت زمان ، انحراف می تواند پایدار ، رفع یا پیشرفت باقی بماند ، اما بیماران مکاتبات طبیعی شبکیه و عملکرد دو چشمی خوب را در هنگام ارتو حفظ می کنند.[18] فون نوردن دریافت که 75 ٪ از 51 بیمار درمان نشده پیشرفت را در طی دوره پیگیری 3. 5 سال نشان دادند در حالی که 9 ٪ تغییر نکرد و 16 ٪ بهبود یافت.[19]

طبقه بندی

اگزوتروپیا متناوب طبق سیستم طبقه بندی پیشنهاد شده توسط بوری به چهار گروه تقسیم شده است.[20] این سیستم مبتنی بر مفهوم همگرایی و واگرایی فیوژن است و به اندازه گیری فاصله و انحرافات نزدیک متکی است.

1. اساسی: انحراف فاصله در 10 دیوپتر منشور از انحراف نزدیک است.
2. واگرایی بیش از حد: انحراف فاصله 10 دیوپرهای منشور بیشتر از انحراف نزدیک است.
3. نقد همگرایی: انحراف نزدیک 10 دیوپتر منشور بیشتر از انحراف فاصله است.
4. بیش از حد شبیه سازی شده یا شبه واژگونی: انحراف فاصله در فاصله بیشتر از نزدیک است ، اما انحراف نزدیک به 10 دیوپتر منشور از انحراف فاصله پس از 30-60 دقیقه انسداد یکپارچه افزایش می یابد.

تشخیص

تاریخ

یک تاریخچه کامل باید با توجه به سن شروع ، فراوانی انحراف ، مدت زمان و اینکه آیا انحراف در فرکانس و/یا مدت زمان افزایش می یابد ، بدست آید. علاوه بر این مفید است که تشخیص دهیم که آیا انحراف در فاصله ، در نزدیکی یا هر دو مشهود است.

معاینهی جسمی

ارزیابی کنترل اگزوتروپی متناوب

ارزیابی کنترل اگزوتروپیا متناوب برای به دست آوردن یک ارزیابی پایه و همچنین نظارت بر وخامت و پیشرفت اگزوتروپی متناوب ضروری است.

روشهای ارزیابی برای کنترل

• در خانه: ممکن است به والدین گفته شود که از نظر درصد ساعت بیداری که انحراف آشکار در خانه ذکر شده است ، نمودار را در مورد کنترل انحراف در خانه نگه می دارند.
• در دفتر:
  • کنترل خوب: بیمار فقط پس از تست پوشش "شکست" می شود و بدون نیاز به پلک زدن یا اصلاح مجدد به سرعت فیوژن را از سر می گیرد.
  • کنترل منصفانه: بیمار برای کنترل انحراف پس از اختلال با تست پوشش، چشمک می‌زند یا دوباره اصلاح می‌کند.
  • کنترل ضعیف: بیماری که خود به خود بدون هیچ گونه اختلال فیوژن شکسته می شود یا علیرغم پلک زدن یا تثبیت مجدد، خود به خود تراز را به دست نمی آورد.
  • 5 = اگزوتروپی دائمی
  • 4 = Exotropia >50 درصد از امتحان قبل از تفکیک
  • 3 = اگزوتروپی< 50% of the exam before dissociation
  • 2 = No exotropia unless dissociated, recovers in >5 ثانیه
  • 1 = بدون اگزوتروپی مگر اینکه تجزیه نشود، در عرض 1-5 ثانیه بهبود می یابد
  • 0 = بدون اگزوتروپی مگر اینکه تجزیه شود، بهبود یابد< 1 second (phoria) [21]

  استریوپسیس

  • استریو وضوح فاصله: استریو فاصله ارزیابی عینی از کنترل انحراف و زوال همجوشی ارائه می دهد. استریو فاصله طبیعی معمولاً نشان دهنده کنترل خوب با سرکوب کم یا بدون آن است.
  • نزدیکی استریو: در یک مطالعه نشان داده شد که وضوح تصویر نزدیک به خوبی با درجه کنترل در اگزوتروپی متناوب ارتباط ندارد.[22] با این حال، وضوح نزدیک به استریو می تواند به عنوان نشانگری برای وخامت بیماری استفاده شود. اگر وضوح تصویر نزدیک رو به وخامت باشد، این احتمال وجود دارد که کنترل بیمار برای جلوگیری از ایجاد آمبلیوپی کافی نباشد.

  زاویه انحراف

  • تست پوشش جایگزین - به دلیل زاویه متغیر انحراف، اندازه گیری در بیمار مبتلا به اگزوتروپی متناوب می تواند دشوار باشد. برای تعلیق همگرایی فیوژن تونیک باید از آزمایش پوشش جایگزین طولانی مدت استفاده شود.
  • تست پچ - تست پچ برای کنترل همگرایی همجوشی تونیک برای افتراق مازاد شبه واگرایی از مازاد واگرایی واقعی و کاهش تغییرپذیری زاویه استفاده می شود. وصله زدن یک چشم به مدت 30 دقیقه همگرایی فیوژن تونیک را به حالت تعلیق در می آورد و بنابراین میزان واقعی انحراف را نشان می دهد.
  • +3. 0 D تست نزدیک به افزودن (روش گرادیان لنز) - این تست می تواند مازاد واگرایی شبه را از نسبت AC/A بالا به جای مازاد واگرایی واقعی تشخیص دهد. این تست باید در بیمارانی که انحراف 10 دیوپتر منشوری یا بیشتر در فاصله نسبت به نزدیک بعد از تست پچ دارند استفاده شود.

  مدیریت

  غیر جراحی

  گزینه های مدیریت شامل موارد زیر است:

  • مشاهده: می تواند گزینه ای برای بیمارانی باشد که به خوبی کنترل شده و بدون علامت با همجوشی دوچشمی خوب هستند.
  • اصلاح عیوب انکساری: عیوب انکساری می تواند همجوشی را مختل کرده و منجر به انحراف آشکار شود. به ویژه نزدیک بینی ها، اگر لنزهای اصلاحی داده شوند، اغلب کنترل اگزوتروپی متناوب خود را بهبود می بخشند.
  • لنزهای بیش از حد-این تکنیک مبتنی بر این اصل است که تحریک همگرایی مسکونی می تواند باعث کاهش یک اگزود شود.[23] تصحیح با لنزهای منفی ممکن است کیفیت همجوشی را بهبود بخشد و گاهی اوقات حتی ممکن است زاویه انحراف را کاهش دهد تا جراحی به تعویق بیفتد. این امر به ویژه در بیمارانی که نسبت AC/A بالایی دارند مفید است.
  • انسداد پاره وقت: این تکنیک در کودکان بسیار خردسال مورد استفاده قرار گرفته است. وصله پاره وقت چشم غیر انحرافی ممکن است با درمان سرکوب و آمبلیوپی ، یک اگزوتروپیای متناوب را به یک فوریا تبدیل کند. اگرچه این مزیت ممکن است موقتی باشد ، می توان از انسداد برای به تعویق انداختن مداخله جراحی در بیماران پاسخگو استفاده کرد.[24] انسداد متناوب ممکن است در بیماران با ترجیحات تثبیت برابر استفاده شود.
  • منشور: منشور پایه می تواند همجوشی را ترویج کند اما ممکن است دامنه Vergence Fusional را کاهش دهد. به همین دلیل ، آنها به ندرت برای مدیریت طولانی مدت مورد استفاده قرار می گیرند.
  • ارتوپتیک: تمرینات همگرایی مانند Pencil Push-US یا ارتوپتیک رایانه ممکن است در بیماران مبتلا به نارسایی همگرایی که دارای یک نقطه نزدیک همگرایی هستند ، یا دامنه همگرایی فیوژن ضعیف نشان داده شود ، مفید باشد.

  جراحی

  نشانه های جراحی

  در اگزوتروپیا متناوب ، یکی از نشانه های مهم جراحی ، فاز تروپیا فزاینده است ، زیرا این نشانگر بدتر شدن کنترل فیوژن است. علائم پیشرفت شامل موارد زیر است:

  • فرکانس افزایش فاز مانیفست
  • افزایش بزرگی انحراف
  • مشکل در بازیابی همجوشی پس از تفکیک در هنگام آزمایش پوشش
  • کاهش استریوا

  زمان بندی برای جراحی

  هیچ سن بهینه یا زمان عمل جراحی مشخص نشده است. بیشتر مطالعات نتوانسته اند نشان دهند که سن در زمان عمل جراحی در نتیجه تفاوت ایجاد می کند.[25] [26] [27]

  نوع جراحی

  رکود جانبی رکتوس: رکود دو طرفه رکتوس جانبی یکی از گزینه های جراحی است. در بیماران با انحراف کوچک ، رکود رکتوس جانبی یک طرفه بر روی چشم غیر غالب ممکن است مؤثر باشد.

  روش وضوح رکود: گزینه دیگر رکود رکتوس جانبی یک طرفه با برداشتن رکتوس داخلی است. در بیماران مبتلا به آمبلیوپی ، جراح ممکن است یک عمل جراحی ترکیبی یک طرفه را برای جلوگیری از عمل جراحی روی چشم با دید خوب انتخاب کند. اگزوتروپیا زاویه بزرگ بیش از 50 دیوپتر منشور ممکن است نیاز به رکود رکتوس جانبی دو طرفه همراه با برداشتن یک یا چند عضله روده داخلی ، حتی در حضور آمبلیوپیا داشته باشد.

  برداشتن رکتوس داخلی: برداشتن دو طرفه رکتوس داخلی به دلیل افزایش اثر این جراحی در نزدیکی، تصور می شود برای درمان نوع نارسایی همگرایی اگزوتروپی متناوب مفید باشد.

  الگوهای A و V: بیش فعالی مورب: اگزوتروپی متناوب ممکن است با بیش عملی مایل تحتانی یا برتر و در نتیجه الگوی A و V همراه باشد. برای عمل بیش از حد مایل تحتانی با الگوی V قابل توجه، عضلات مایل تحتانی ممکن است در زمان جراحی افقی ضعیف شوند. اگر بیش از حد قابل توجهی مایل فوقانی و یک الگوی A وجود داشته باشد، ممکن است یک روش تضعیف مایل برتر در آن زمان یا جراحی افقی عضله در نظر گرفته شود.

  پیش بینی

  به دلیل عدم وجود یک تعریف استاندارد برای یک نتیجه موفقیت‌آمیز، تنوع در سیستم‌های طبقه‌بندی، رویکردهای درمانی متعدد، و کمبود داده‌های بلندمدت، تعیین نتیجه واقعی درمان‌های موجود در حال حاضر برای اگزوتروپی متناوب دشوار است. میزان موفقیت اگزوتروپی متناوب به طول مدت پیگیری بستگی دارد. در مطالعات اخیر، میزان موفقیت گزارش شده در همه انواع اگزوتروپی متناوب حدود 60 تا 70 درصد بوده است.[28] [29] [30] [31]

  منابع اضافی

  منابع

  1. ↑ Govindan M، Mohney BG، Diehl NN، Burke JP. بروز و انواع اگزوتروپی دوران کودکی: یک مطالعه مبتنی بر جمعیت. چشم پزشکی. 2005 ژانویه؛ 112 (1): 104-8.
  2. ↑ نوردن جی کی فون. انحرافات. در: بینایی دو چشمی و تحرک چشم، ویرایش پنجم، 1996 Mosby، صفحه 343.
  3. ↑ Duane A. طبقه بندی جدیدی از ناهنجاری های حرکتی چشم ها بر اساس اصول فیزیولوژیکی همراه با علائم، تشخیص و درمان آنها. انافتالمول. گوش و حلق و بینی. 1896, 5:969; 18976:84247.
  4. ↑ Burian HM. پاتوفیزیولوژی اگزودیواسیون. در: سمپوزیوم انحراف افقی چشم. سنت لوئیس، اد. مانلی DR. 1971 Mosby-Year Book, Inc., pg 119
  5. ↑ Costenbader FD. فیزیولوژی و مدیریت استرابیسم واگرا. در: سمپوزیوم چشمی استرابیسم I، سنت لوئیس، اد آلن JH. 1950 Mosby-Year Book, Inc.
  6. ↑ Lee SA، Sunwoo IN، Kim KW. فلج واگرایی ناشی از یک هماتوم کوچک در تیغه ساقه مغز. Yonsei Med J 1987:28:326.
  7. ↑ Clark RA، Demer JL، Rosenbaum AL. قرقره های عضلانی خارج چشمی هتروتروپیک رکتوس اختلال عملکرد عضله مایل را شبیه سازی می کنند. ارائه شده در بیست و دومین نشست سالانه انجمن آمریکایی چشم پزشکی کودکان و استرابیسم 1997.
  8. ↑ Demer JL ، Miller JM ، Poukens V. پیامدهای جراحی از قرقره های عضلانی خارج از رکتوس. J Pediatr Ophthalmol Strabismus 1996: 33: 208.
  9. ↑ Demer JL ، Miller JM ، Poukens V ، et al. شواهدی برای قرقره های فیبروم عضلانی از عضلات خارج از بدن Recti. سرمایه گذاری Ophthalmol Vis Sci 1995 ؛ 36: 1125.
  10. ↑ به ارزش C. squint ، علل آن ، آسیب شناسی و درمان Ed. 6. لندن 1929 ، Bailliere ، Tyndall و Cox.
  11. ↑ Cooper J ، Medow N. Exotropia متناوب ، نوع اضافی اساسی و واگرایی. Binoc vis Eye Muscle Surg 1993 ؛ 8: 185-216.
  12. ↑ Kushner BJ: انحراف اگزوتروپیک: طبقه بندی عملکردی و رویکرد به درمان. Am Ortho J 1988 ؛ 38: 81-93.
  13. ↑ Donders FC. مقاله ای در مورد ماهیت و پیامدهای ناهنجاری های انکسار. ویرایشالیور حدودPhiladelphia 1899. پسر و شرکت P. Blakiston ، صفحه 59.
  14. ↑ Noorden GK von ، Avilla CW. همگرایی اجباری در هایپرتروپیا. Am J Ophthalmol. 1990 ؛ 110-287.
  15. ↑ Burian HM ، Spivey Be. مدیریت جراحی Exodeviations. Am J Ophthalmol 1965 ؛ 59: 603-620
  16. ↑ Chew E ، Remaley NA ، Tamboli A ، et al: عوامل خطر برای باطروتی و اگزوتروپیا. Arch Ophthalmol 1994 ؛ 112: 1349-1355.
  17. ↑ Costenbader FD. فیزیولوژی و مدیریت استرابیسم واگرا. در: سمپوزیوم چشمی استرابیسم I، سنت لوئیس، اد آلن JH. 1950 Mosby-Year Book, Inc.
  18. Academy آکادمی چشم پزشکی آمریکا. دوره اساسی علوم بالینی ، چشم پزشکی کودکان و استرابیسم."اگزوتروپیا متناوب."2020 ، 99-103.
  19. ↑ Noorden GK von. exodeviations. در: بینایی دو چشمی و تحرک چشمی 5 ویرایش ، 1996 Mosby.
  20. ↑ Burian HM ، Spivey Be. مدیریت جراحی Exodeviations. Am J Ophthalmol 1965 ؛ 59: 603-620
  21. ↑ Mohney BG ، Holmes JM. مقیاس مبتنی بر دفتر برای ارزیابی کنترل در اگزوتروپیا متناوب. استرابیسموس2006 سپتامبر ؛14 (3): 147-150.
  22. ↑ Zanoni D ، Rosenbaum AL: یک روش جدید برای ارزیابی استریوا از فاصله. J Pediatr Ophthalmol Strabismus 1991 ؛ 28: 255.
  23. ↑ Caltreider M ، Jampolsky A: تصحیح بیش از حد لنز درمانی برای درمان اگزوتروپیا متناوب. چشم پزشکی 1983 ؛ 90: 1160-1165.
  24. ↑ Freeman RS ، Isenberg SJ: استفاده از انسداد پاره وقت برای شروع زودهنگام اگزوتروپی یک طرفه. J Pediatr Ophthalmol Strabismus 1989 ؛ 26: 94-96.
  25. ↑ Dunlap EA. بیش از تصحیح در جراحی باطنی. در: Arruga A. Ed: Symposium International Strabismus ، Basel 1968 ، S. Karger AG 319.
  26. ↑ پارک MM. Metchell P. ExodeViation همزمان. در: Duane TD Ed. چشم پزشکی بالینی ، جلد. 1. Philadelphia 1988 ، JB Lippin Coth Co. P 1.
  27. ↑ Pratt Johnson JA, Barlow JM & Tilson G. جراحی اولیه برای اگزوتروپی متناوب. J Ophthalmol هستم. 1977؛ 84:689.
  28. ↑ Ing MR، Nishimura J، Okino L: مطالعه نتیجه تحلیل دو طرفه راست روده برای اگزوتروپی متناوب در کودکان. Trans Am Ophthalmol Soc (XCV): 1997: 433-452.
  29. ↑ Richard JM, Parks MM: اگزوتروپی متناوب: نتایج جراحی در گروه های سنی مختلف. چشم پزشکی. 1983؛ 90: 1172-1177.
  30. ↑ Scott WE، Keech R، Mash AJ: نتایج پس از عمل و پایداری برون‌رفتگی‌ها. آرک افتالمول. 1981: 1814-18.
  31. ↑ Olitsky SE: هم ترازی زودهنگام و دیررس پس از عمل به دنبال رکود یک طرفه راست روده برای اگزوتروپی متناوب. J Pediatr Ophthalmol Strabismus 1998؛ 35: 146-148.
  1. Jampolsky A، Flom BC، Weymouth FS، Moster LE. حدت بینایی اصلاح شده نابرابر در ارتباط با آنیزومتروپی. آرک افتالمول. 1955؛ 54:893
  2. سالن IB. استرابیسم واگرا اولیهBr Orthopt J. 1961؛ 18:106.
  3. مانلی DR. طبقه بندی انحرافاتدر: Manley D ed.: Symposium on horizontal ocular deviations. سنت لوئیس1971. Mosby-Year Book Inc. pg. 128

  آکادمی از کوکی ها برای تجزیه و تحلیل عملکرد و ارائه محتوای شخصی مرتبط به کاربران وب سایت ما استفاده می کند.