قیمت کود جهانی در سطح رکورد نزدیک است و ممکن است در طول سال 2022 و بعد از آن بالا بماند. قیمت کود تقریبا یک پنجم هزینه های نقدی مزرعه ایالات متحده را تشکیل می دهد ، با سهم حتی بیشتر برای تولید کنندگان ذرت و گندم. کود 36 درصد از هزینه های عملیاتی کشاورز را برای ذرت و 35 درصد برای گندم تشکیل می دهد. این قیمت های بالا می تواند پیامدهایی برای تولید محصولات زراعی در سالهای 2022 و 2023 داشته باشد. حمله روسیه به اوکراین وضعیت عرضه کود در حال حاضر محدود را تشدید کرده و محدودیت های صادرات واردات را ایجاد کرده است که باعث نگرانی های کمبود می شود.
ایالات متحده تولید کننده قابل توجهی از نیتروژن و فسفر است اما هنوز مقدار زیادی کودهای مبتنی بر پتاسیم را وارد می کند. اگرچه قیمت کود در سال 2021 افزایش یافته است ، بسیاری از تولید کنندگان ایالات متحده قادر به جلوگیری از افزایش بعدی کودهای ناشی از حمله روسیه به اوکراین بودند ، زیرا کودهای برای 2022 کاشت در سال 2021 خریداری شد. قیمت کود احتمالاً می تواند در تصمیمات تولید کشاورزی ، در داخل کشور و خارج از کشور ، در سال 2023 تصمیمات سنگین تری داشته باشد.
این گزارش با تمرکز بر سه گروه اصلی لقاح ماکرو-نیتروژن ، فسفر و پتاسیم (NPK) ، به بررسی چشم انداز جهانی کود جهانی می پردازد. ما به (1) تأمین کنندگان اصلی نگاه می کنیم.(2) کاربران اصلی ؛(3) صادرکنندگان و واردکنندگان اصلی ؛(4) تأثیر حمله روسیه به اوکراین ؛و (5) در مورد چگونگی کرایه ایالات متحده نسبت به سایر کشورها بحث کنید.
مقدمه
افزایش قیمت کودهای فعلی یادآور دوره رکود اقتصادی بزرگ (نمودار 1) است ، هنگامی که قیمت ها در تمام گروه های اصلی کود در پایان سال 2007 تقریباً دو برابر می شوند. در آن زمان ، قیمت کود با افزایش تقاضا در بسیاری از بازارهای نوظهور ، افزایش استفاده از استفاده از آن افزایش می یابد. ذرت و سایر محصولات زراعی برای تولید سوخت های زیستی در ایالات متحده ، برزیل و اروپا ، افزایش قیمت انرژی و تعرفه صادرات کود چینی. با این حال ، افزایش قیمت کود در طول رکود بزرگ پس از کاهش تقاضا برای کود ، به دلیل کاهش تجارت جهانی کشاورزی همراه با کند شدن رشد اقتصادی و پایین آمدن قیمت کالاها کوتاه مدت بود.
تقریباً مانند دوره رکود اقتصادی بزرگ ، مسائل مشابه باعث افزایش قیمت کود در سال 2022 شده است. تقاضای کود جهانی همچنان قوی است. برخی از کشورها از سال 2007 استفاده از کود خود را کاهش داده اند ، اما بسیاری همچنان به افزایش مصرف مواد مغذی خود ادامه داده اند. در حالی که سهم ایالات متحده از تقاضای کود جهانی از سال 2007 از 20 درصد به 10 درصد کاهش یافته است ، بسیاری از بازارهای نوظهور استفاده خود را از کودها افزایش داده اند.
افزایش قیمت گاز طبیعی در اواسط سال 2021 ، به ویژه در اروپا ، منجر به کاهش تولید آمونیاک شد - ورودی کلیدی تولید کود نیتروژن. افزایش قیمت زغال سنگ در چین همچنین منجر به جیره بندی مصرف برق شد و باعث می شود برخی از کارخانه های تولید کود تولید کنند. این امر باعث شد تا چین تا ژوئن سال 2022 با استناد به لزوم اطمینان از در دسترس بودن داخلی و امنیت غذایی ، سهمیه در صادرات کود ، به ویژه فسفاتها را تحمیل کند. تعلیق صادرات کود چین به طور قابل توجهی از عرضه جهانی کاسته شد.
عوامل بی شماری اختلال در زنجیره تأمین موجود ناشی از COVID-19 را بدتر کرده است. این موارد شامل محدودیت های صادراتی است که توسط روسیه و چین به علاوه تحریم های بین المللی در مورد بلاروس و روسیه به تصویب رسیده است. روسیه و متحد آن ، بلاروس ، هر دو تأمین کننده اصلی کود در بازار جهانی هستند. اخیراً ، بسیاری از کشورها محدودیت هایی را برای واردات روسیه اعمال کرده اند. در پاسخ ، روسیه محدودیت های اولیه را در مورد صادرات کود نیتروژن و پیچیده نیتروژن تا ژوئن سال 2022 اعمال کرد. از 23 مه 2022 ، دولت روسیه سهمیه شش ماهه فعلی را در برخی از صادرات کود افزایش داد. بنابراین ، گسترش کودهای نیتروژن با 231 هزار تن به 5. 7 میلیون تن ، و گسترش کودهای حاوی نیتروژن پیچیده یا مرکب با 466 هزار تن به 5. 6 میلیون تن گسترش می یابد. حكم منتشر شده در اول ژوئن 2022 ، هدف دولت روسیه برای حفظ سهمیه صادرات کود تا پایان سال 2022 را رمزگذاری كرد. با ادامه درگیری بین روسیه و اوکراین ، مسائل مربوط به عرضه ممکن است به افزایش قیمت کود برای مدت طولانی کمک کند.
چشم انداز عرضه کود کود
در مجموع، چین، روسیه، ایالات متحده، هند و کانادا بیش از 60 درصد از مواد مغذی کود جهان را تولید می کنند (نمودار 2). روسیه و ایالات متحده هر کدام کمتر از 10 درصد کودهای جهانی را تولید می کنند، در حالی که چین تقریباً 25 درصد تولید می کند. درجه غلظت در تولید با اجزای مجزای مجموعه NPK افزایش می یابد. ده کشور به ترتیب 71، 86 و 95 درصد از کود N، P و K را تولید می کنند.
کودهای نیتروژن عمدتاً از نیتروژن موجود در هوا ساخته می شوند و توسط فرآیند Haber-Bosch تولید می شوند. فرآیند Haber-Bosch فرآیند اصلی صنعتی برای تولید آمونیاک است که نیتروژن هوا را با هیدروژن تحت فشار و دمای بسیار بالا ترکیب می کند. این فرآیند به گاز طبیعی زیادی نیاز دارد. با توجه به در دسترس بودن و قیمت گاز طبیعی، بسیاری از کشورها در توانایی خود برای مشارکت در چنین تولید گسترده ای محدود هستند.
فسفر و پتاسیم از معادن معدنی هستند. چنین ذخایری در بسیاری از کشورها در دسترس نیست. چین بیش از یک سوم فسفر جهان را تولید می کند و پس از آن آمریکا، هند، مراکش و روسیه به ترتیب در رتبه های بعدی قرار دارند. در مجموع، این پنج کشور بیش از سه چهارم عرضه جهانی فسفر را تولید می کنند.
تولید پتاسیم بیشترین غلظت را دارد. دو سوم کل ذخایر پتاسیم تنها توسط سه کشور کانادا، روسیه و بلاروس تامین می شود. کانادا تقریباً یک سوم از عرضه جهانی پتاسیم را تولید می کند، در حالی که روسیه و بلاروس مجموعا یک سوم دیگر را تولید می کنند. از آنجایی که تولید محصولات زراعی از این سه کود کلان به صورت ترکیبی استفاده می کند، تقریباً هر کشوری متکی است که کودهای خود را از معدود کشورهای دارای کود در دسترس تهیه کند.
کودها کجا و چگونه استفاده می شوند؟
اگرچه تولید کود بسیار غلیظ است ، اما استفاده از کود توسط ترکیب خاک و محصول تولید می شود. در نتیجه ، استفاده از کود به طور گسترده در سطح جهان توزیع می شود (نمودار 3). برخی از کشورها از هر هکتار از سایر کشورها از هر هکتار سنگین تر هستند. براساس داده های متوسط 3 ساله (2017-2019) از انجمن بین المللی کود (IFA) ، چین بزرگترین کاربر کود است و از تقریباً یک چهارم لوازم کود جهانی استفاده می کند. هند ، یکی دیگر از تولید کنندگان بزرگ کود ، دومین کاربر بزرگ است. بخش اعظم استفاده از هندوستان به یارانه های سنگین دولت هند از کودها دامن زده است. ایالات متحده تقریباً 10 درصد از کود جهانی کود را تشکیل می دهد که بیشتر آن در غلات و تولید دانه های روغنی مورد استفاده قرار می گیرد. سهم استفاده جهانی از مؤلفه های NPK فردی با سهم استفاده کلی از کود تفاوت معنی داری ندارد.
مصرف کود یک کشور تحت تأثیر عوامل بسیاری قرار دارد ، از جمله ، اما محدود به نوع محصول و قیمت کود ، در دسترس بودن و نرخ فرزندخواندگی است. چین بزرگترین مصرف کننده کود به ازای هر هکتار است و بیش از 340 کیلوگرم مصرف می کند. برزیل دومین کاربر بزرگ است که 246 کیلوگرم در هکتار مصرف می کند ، تقریباً دو برابر آنچه توسط ایالات متحده مصرف می شود. کشورهای جنوب صحرای آفریقا (SSA) کوچکترین مصرف کننده کود است و به طور متوسط کمتر از 20 کیلوگرم در هکتار مصرف می کند.
میزان کود کود نه تنها در کشور و با محصول بلکه با روش کاربرد متفاوت است (جدول 1). بیشتر کاربرد مستقیم آمونیاک در آمریکای شمالی اتفاق می افتد. چهارده درصد از کل کاربرد کودهای ایالات متحده به صورت آمونیاک مستقیم است که تقریباً یک چهارم از تمام کاربردهای کود نیتروژن را تشکیل می دهد. مکزیک و کانادا به ترتیب 11 و 10 درصد از کودهای خود را به عنوان آمونیاک مستقیم اعمال می کنند. آمونیاک به ترتیب 17 و 16 درصد از نیتروژن مکزیک و کانادا را به خود اختصاص می دهد. از آمونیاک به طور معمول در مرحله قبل از تولید دانه استفاده می شود. برزیل ، آرژانتین و چین هنوز کاربرد مستقیم آمونیاک را اتخاذ نکرده اند. استفاده از آمونیاک مستقیم استرالیا ناچیز است. چین همچنان کاربر سنگین کودهای مخلوط است و تقریباً نیمی از کود خود را در برخی از ترکیب های نیتروژن ، فسفر و پتاسیم مصرف می کند.
جدول 1. کاربرد کود و استفاده توسط کشور
| کشور | کاربرد مستقیم آمونیاک | ٪ نیتروژن که کاربرد مستقیم آمونیاک است | اوره به عنوان درصد کل کود | ترکیب به عنوان سهم از کل کودها |
| آرژانتین | 0% | 0% | 13% | 15% |
| استرالیا | 1% | 2% | 11% | 12% |
| برزیل | 0% | 0% | 5% | 11% |
| کانادا | 10% | 16% | 11% | 10% |
| ایالات متحده | 14% | 24% | 5% | 15% |
| چین | 0% | 0% | 6% | 44% |
| مکزیک | 11% | 17% | 11% | 11% |
| آفریقای جنوبی | 0% | 0% | 8% | 30% |
| آفریقای دیگر | 0% | 0% | 11% | 17% |
صادرکنندگان و واردکنندگان عمده کود
صادرکنندگان اصلی کود در امتداد خط تولیدکنندگان با غلظت بالا قرار دارند (نمودار 4). بخش کود در برابر اختلالات آسیب پذیر است، زیرا صادرکنندگان کمی وجود دارد. پنج کشور/منطقه بیش از 60 درصد از کل کودهای شیمیایی را صادر می کنند - روسیه، کانادا، اتحادیه اروپا، چین و بلاروس. پنج کشور/منطقه تقریبا 60 درصد کودهای نیتروژن صادر می کنند-اتحادیه اروپا، چین، روسیه، قطر و عربستان سعودی پنج کشور/منطقه بیش از 75 درصد کودهای فسفر صادر می کنند: چین، روسیه، اتحادیه اروپا، مراکش و ... ایالات متحده. پنج کشور/منطقه بیش از 90 درصد کودهای پتاسیم را صادر می کنند - کانادا، روسیه، بلاروس، مراکش و ایالات متحده. روسیه و بلاروس تقریباً 25 درصد از سهم بازار جهانی صادرات همه کودها را در اختیار دارند. در مجموع، آنها بیش از یک سوم صادرات جهانی پتاسیم را تامین می کنند، محصولی حیاتی که تعداد کمی از کشورهای دیگر در اختیار دارند و اکثر کشورها برای تولید کودهای شیمیایی به آن متکی هستند. با این حال، کانادا بزرگترین صادرکننده کودهای پتاسیم است که تقریباً 35 درصد از کل صادرات را به خود اختصاص داده است. اختلال در هر یک از این صادرکنندگان عمده ممکن است باعث کمبود قابل توجه کود و افزایش قیمت شود.
واردات کود معمولاً توسط منطقه تولید محصول یک کشور و نوع محصولات تولید شده تعیین می شود. تأسیسات ترکیبی یک کشور بر واردات آن تأثیر می گذارد، زیرا برای تولید کودهای مخلوط به نیتروژن، فسفر و پتاسیم نیاز دارد. مناطق بزرگ تولید محصولات کشاورزی - مانند برزیل، کانادا و مکزیک - به شدت به کودهای وارداتی وابسته هستند. برزیل، کانادا و مکزیک هر کدام بیش از 60 درصد کود خود را وارد می کنند. ایالات متحده با وجود تولید مقدار قابل توجهی کودهای نیتروژن و فسفات، نزدیک به 20 درصد از کل کود خود را وارد می کند. بیشتر واردات این کشور کودهای مبتنی بر پتاسیم است، اما نیتروژن و فسفر نیز وارد می کند. برخی از این واردات احتمالاً توسط تأسیسات تولیدی و ترکیبی برای تولید کودهای مرکب استفاده می شود که برخی از آنها مجدداً صادر می شوند (نمودار 5).
به جز کشورهای فوق الذکر، بقیه جهان تقریباً 25 درصد کود خود را وارد می کنند. حجم نسبتاً کم واردات احتمالاً ناشی از دو عامل است. اولاً، بیشتر کشورهایی که در رده «بقیه جهان» قرار دارند، میزان مصرف کود پایینی دارند. در مقایسه، بر اساس هر هکتار، کشورهای جنوب صحرای آفریقا (SSA) از 7 درصد کود مورد استفاده ایالات متحده و 5 درصد از کود مورد استفاده در چین استفاده می کنند. دوم، قطر، عربستان سعودی و ایران در ده تولیدکننده برتر نیتروژن جهانی هستند، در حالی که مراکش یکی از تولیدکنندگان پیشرو فسفر است.
روسیه و بلاروس نقش مهمی در بازار جهانی کود دارند و نزدیک به 20 درصد از صادرات جهانی را تشکیل می دهند. مکزیک و برزیل بیش از 25 درصد واردات خود را از روسیه و بلاروس دریافت می کنند که وابستگی قابل توجهی است. ایالات متحده 14 درصد از کودهای وارداتی خود را از روسیه و 3 درصد از بلاروس خریداری می کند. از آنجایی که روسیه و بلاروس دو تامین کننده محدود کودهای مبتنی بر پتاسیم هستند، تحریم های اقتصادی روسیه و تحریم های مستقیم پتاس بلاروس بر عرضه جهانی پتاس تأثیر منفی می گذارد.
تاثیر حمله روسیه به اوکراین
درگیری ژئوپلیتیکی بین روسیه و اوکراین بر عرضه جهانی کود و مواد غذایی تأثیر می گذارد. روسیه در ابتدا تا ژوئن 2022 محدودیت هایی بر صادرات کود نیتروژن، فسفات و پتاس اعمال کرد و تقریباً 15 درصد از عرضه جهانی را حذف کرد. اگرچه این محدودیت ها اعلام شد، اما اعمال واقعی این محدودیت ها نامشخص است، زیرا روسیه انتشار داده های تجاری را متوقف کرد. بر اساس گزارش Trade Data Monitor، از ژانویه 2022 هیچ سابقه ای از صادرات کود از روسیه وجود ندارد. با این حال، بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده و برزیل، واردات کود از روسیه تا آوریل 2022 را گزارش کرده اند. عدم اطمینان در مورد عرضه کود روسیه احتمالا باعث خواهد شدقیمت ها تا پایان جنگ روسیه و اوکراین بالا باقی می ماند، زیرا افزایش تولید کود در صورت وجود ذخایر لازم به طور متوسط سه تا پنج سال طول می کشد. با این حال، ذخایر فسفات و پتاس در چندین کشور محدود است.
برخی از کشورها محدودیت های واردات را به عنوان بخشی از تحریم های خود بر روسیه اعمال کرده اند. در تاریخ 8 آوریل ، اتحادیه اروپا سهمیه هایی را برای واردات برخی از کودها به عنوان بخشی از بسته تحریم ها تحمیل کرد. اگرچه این تحریم ها قبل از ژوئیه 2022 عملی نمی شوند ، اما احتمالاً آنها فشار را بر بازار جهانی کود حفظ و افزایش می دهند. ایالات متحده همچنین محدودیت هایی را برای روسیه اعمال کرده است و دسترسی به قطعات خط لوله و سایر ورودی هایی را که ممکن است در فرآیند تولید کود آنها بسیار مهم باشد ، محدود می کند. با این حال ، اگرچه اتحادیه اروپا و ایالات متحده تحریم هایی در مورد کودهای بلاروس دارند ، ایالات متحده هیچ مجازات مستقیمی در مورد کودهای روسی ندارد.
حمله روسیه به اوکراین منجر به متوقف کردن تولید کود اوکراین شده است. اگرچه طبق اعلام انجمن بین المللی کود ، اوکراین یک تولید کننده کود نسبتاً کوچک است ، اما در سال 2019 1. 58 میلیون تن کود تولید کرده و بیش از 75 درصد از مصرف نیتروژن خانگی خود را تأمین می کند. علاوه بر این ، در سال 2021 ، 65 درصد از کودهای وارداتی اوکراین از روسیه و بلاروس آمده اند. اگرچه کشاورزان اوکراینی در سال 2022 به کاشت محصولات زراعی خود ادامه می دهند ، کودهای موجود آنها عمدتاً در سال 2021 خریداری می شوند. با توجه به موقعیت اوکراین به عنوان یک صادر کننده عمده دانه و دانه روغنی ، کمبود کود می تواند باعث کاهش بیشتر تولید اوکراین شود که این امر می تواند بر امنیت غذایی جهانی تأثیر بگذارد.
پیامدهای افزایش قیمت کود برای ایالات متحده و جهان افزایش می یابد
افزایش قیمت کود باعث تولید کنندگان ایالات متحده و سایر کشورها شده است. در حالی که ایالات متحده مقدار قابل توجهی ازت و فسفر تولید می کند ، مقدار قابل توجهی کود به ویژه کود پتاسیم را وارد می کند. با این حال ، کمبود جهانی کود احتمالاً باعث افزایش قیمت کود در ایالات متحده خواهد شد.
اگرچه قیمت کود در سال 2021 افزایش یافت ، بسیاری از تولید کنندگان ایالات متحده قادر به جلوگیری از افزایش قیمت کود بودند ، زیرا کودهای مورد استفاده برای فصل کاشت امسال در سال 2021 خریداری شد. مواردی که کود در سال 2022 خریداری شده بود ، بسیاری از تولید کنندگان مجبور بودند به طور مناسب تنظیم کنند. کود آنها مخلوط می شود تا با زمین زراعی کاشته شده مطابقت داشته باشد و هزینه های کود آنها را به حداقل برساند. برخی از تولید کنندگان ممکن است کاشت سویا و کاشت زمین خود را افزایش دهند زیرا سویا به کود کمتری نیاز دارد. این امر به این دلیل است که سویا قابلیت رفع نیتروژن طبیعی دارد. این تصمیم همچنین سطح زمین لازم برای کاشت ذرت و سایر غلات را کاهش می دهد. کود نیتروژن بیشتر از سایر محصولات ردیف برای ذرت و سایر دانه ها استفاده می شود. در پاسخ به هزینه های ورودی بالا ، برخی از تولید کنندگان ممکن است تصمیم به کاهش سطح زمین کل کاشته شده داشته باشند ، در حالی که برخی دیگر تصمیم به حفظ سطح زمین گرفتند اما ترکیب محصولات زراعی را تغییر داده یا سایر شیوه ها را تغییر دادند. با توجه به قیمت های نسبتاً بالا کالاهای موجود - گردورنده ، گندم و سویا - حاشیه سود پس انداز علی رغم قیمت های بالا (کود) بالا امکان پذیر است.
تولیدکنندگان در کشورهای دیگر با تصمیمات مشابه ایالات متحده روبرو هستند. برزیل قبلاً در سه ماهه اول واردات کودهای کودکی در سه ماهه اول 2022 کاهش 15 درصد از سال را تجربه کرده است. این می تواند بر دومین تولید محصول ذرت آن برای سال 2022 تأثیر منفی بگذارد. کشورهای SSA قبلاً به دلیل تأمین هزینه های کوتاه ، سهام کم و قیمت های بالا ، کاهش در کود خود را کاهش داده اند. کشورهای SSA در حال حاضر نرخ کاربرد کود بسیار کمی دارند. کاهش بیشتر این نرخ ها می تواند بر بازده محصول تأثیر منفی بگذارد و امنیت غذایی را برای برخی از جمعیت آسیب پذیرتر تهدید کند.
چشم انداز جهانی برای سال 2023 ممکن است حتی وخیم تر باشد. با ادامه جنگ روسیه و اوکراین و عرضه کود محدود است ، احتمالاً قیمت های بالا تأثیر عمیقی در تصمیمات کاشت 2023 خواهد داشت. تولیدکنندگان در ایالات متحده ممکن است بتوانند تولید را افزایش دهند ، با وجود اینکه قیمت کالاهای بالا باقی مانده است ، اما باید با قیمت های ورودی بسیار بالا برای کالاها دست و پنجه نرم کنند.
